Kris Drever: folk κιθαρίστας, που το 2006 έβγαλε το πρώτο του σόλο άλμπουμ, Black Water. John McCusker: βιρτουόζος μουσικός με ειδίκευση στο βιολί, πρώην μέλος των Battlefield Band και πρόσφατο μέλος της μπάντας του Mark Knopfler. Roddy Woomble: τραγουδιστής των Idlewild, οι οποίοι στη Βρετανία γνωρίζουν αρκετή επιτυχία, ιδίως μετά το (πολύ καλό) The Remote Part (2002). Μη φοβάστε, δεν είναι κατάδικοι. Απλά, μιας και τους ενώνει η σκωτσέζικη καταγωγή τους, αποφάσισαν να φτιάξουν μαζί ένα cd, χωρίς ωστόσο να γίνουν συμβατικό συγκρότημα – με την «επωνυμία» να περιορίζεται στα επίθετά τους.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το Before The Ruin βάζει σε πρωταγωνιστικό ρόλο τις ακουστικές κιθάρες του Drever και τα βιολιά του McCusker. Μολονότι υπάρχουν μια ντουζίνα ακόμα μουσικοί, τα υπόλοιπα όργανα έρχονται κάπως σε δεύτερη μοίρα. Ακόμα και το πέρασμα του ντράμερ των Radiohead Phil Selway σε δυο τραγούδια, περνάει απαρατήρητο (εκτός αν κοιτάξεις τα credits). Έτσι λοιπόν, οι λίγες ενδιαφέρουσες μελωδικές γραμμές χάνονται λόγω της αδύναμης ενορχήστρωσης, με φωτεινές εξαιρέσεις το πολύ καλό ομώνυμο κομμάτι και ίσως το single “Silver And Gold”. Ο κύριος τραγουδιστής είναι φυσικά ο Roody Woomble, ο οποίος για μία ακόμα φορά αποδεικνύει ότι, ενώ έχει φωνητικές δυνατότητες, κουβαλάει στις ερμηνείες του όλη τη μουντάδα και τη χλωμάδα της Σκωτίας, ποτίζοντας με μελαγχολία ακόμα και τις λίγες αισιόδοξες μουσικά στιγμές του άλμπουμ.
H πηγή των αδυναμιών του Before The Ruin είναι ευδιάκριτη: Του λείπει η φιλοδοξία. Και για τους τρεις μοιάζει να είναι ένα ακόμα side-project που έκαναν χωρίς να το πολυσκεφτούν και χωρίς να καταθέσουν την ψυχή τους. Βέβαια, στον ίδιο παράγοντα θα πρέπει να αποδοθεί και η όποια γοητεία του: η χαλαρότητα που το διακατέχει δημιουργεί την αίσθηση ότι οι δημιουργοί παίζουν για πάρτη τους. Μοιραία, αυτό μεταδίδεται και στον αποδέκτη, που αν δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις, θα βρει εδώ ένα καλό σάουντρακ για τα κυριακάτικα πρωινά του. Άντε και για τα μεσημέρια…
