«Χαμένοι, βασιλάδες και πράγματα που δεν καταλαβαίνουμε», σε μπακάλικη μετάφραση. Άραγε, υπάρχει ελληνικό αντίστοιχο για εκείνο το «losers»; Τέλος πάντων… Συνήθως, η «early years» συλλογή μιας μπάντας αργεί, για ευνόητους λόγους, να πάρει σάρκα και οστά. Οι Less Than Jake, βέβαια, διέθεταν ήδη μπόλικο υλικό πριν την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους (Pezcore) πίσω στο 1995, με αποτέλεσμα την ίδια χρονιά να κυκλοφορήσουν και το παρόν άλμπουμ στη No Idea Records. Φέτος, το απελευθερώνουν εκ νέου μέσω της δικιάς τους εταιρείας, κοτσάροντας κι ένα DVD με διάσπαρτες ζωντανές εμφανίσεις τους.
Οι τρεις ιδρυτικοί, ενώ ξεκίνησαν ως power pop trio, στην πορεία έκαναν μερικές πνευστές προσθήκες και όλοι μαζί εξελίχθηκαν σε ένα απ’ τα σημαντικότερα ska-punk παραδείγματα της πρώιμης δεκαετίας του 1990. Ή, αν θέλετε, του τρίτου κατά σειρά ska revival, επηρεασμένου τόσο απ’ τη hardcore πλευρά του punk, όσο και απ’ τον grunge χαμό εκείνων των καιρών (εμένα γιατί μου φαίνονται σαν χτες ρε πούστη μου;). Υπάρχει, βέβαια, η προσωπική διαφοροποίηση των Less Than Jake και έγκειται σ’ ένα σαξόφωνο, ένα τρομπόνι και στην, έστω ολίγον χοντροκομμένη, μελωδική τους φύση. Όλα αυτά καταφέρνει να τα αποτυπώσει μια χαρά το Losers, Kings, And Things We Don’t Understand, πλάι στο γοητευτικό χυμαδιό των εφηβικών τους αποχυμώσεων. Διαλέγω ενδεικτικά το ταχύρρυθμο μουσικό μάθημα του “Soundman/Soundcheck”, το “Econolodged” με τις μπασοβιόλικες γραμμές του ή οποιοδήποτε απ’ τα “Fucked”, “Laverne And Shirley” και “Dukes Of Hazzard” για την παραδειγματική punk-pop άποψή τους – βαράνε στο ψαχνό χωρίς το δεκανίκι του παραγωγικού γυαλίσματος. Απ’ την άλλη, βέβαια, δεν μπορείς να παραβλέψεις την εμφανώς παρωχημένη αισθητική τούτων των είκοσι τραγουδιών. Έχουν χάσει τη μάχη με τον χρόνο και μοιάζουν εμφανώς έξω απ’ τα νερά τους, ύστερα από τόσο καιρό. Αφήστε που αναπόφευκτα καταντάει λίγο μονότονη μανιέρα αυτή η ανακύκλωση της ska-punk φόρμας – δυο δεκάδες τραγούδια είναι αυτά, πόσο να αντέξεις.
Υπάρχει και το συνοδευτικό DVD, το οποίο μεταφέρει και στην οπτική τους διάσταση όλα τα παραπάνω πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα. Θα τους δείτε με μούρη φράπα, αλλά και πιο ώριμους, σε καταγώγια με κολόνες στη μέση, αλλά και σε φεστιβαλικές τους εξορμήσεις. Γενικά, πάντως, δεν πρόκειται για κάτι το πληθωρικό, απλά μια συρραφή διάφορων εμφανίσεών τους, από κάμποσες διαφορετικές περιόδους. Ίσως αυτή να ήταν και η πρόθεσή τους εδώ που τα λέμε, η οποία στο κάτω-κάτω μοιάζει ταιριαστή με την «ερασιτεχνική» αντίληψή τους περί μουσικής.
