Η μισή Νικαραγουανή, μισή Νορβηγίδα τραγουδοποιός Maria Mena κατόρθωσε σε σύντομο διάστημα και παρά το νεαρό της ηλικίας της να αναδειχθεί σε ευρωπαϊκής εμβέλειας σταρ της pop κατά τα τελευταία χρόνια, κάνοντας μάλιστα αίσθηση ακόμα και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Αυτό εξηγεί την επανακυκλοφορία του τέταρτου άλμπουμ της Apparently Unaffected (2005) λίγους μόνο μήνες μετά την κυκλοφορία του πιο πρόσφατου πονήματός της, Cause And Effect – καθώς εκείνο ήταν το άλμπουμ που τράβηξε για πρώτη φορά τους προβολείς πάνω της και εκτός νορβηγικών συνόρων. Η επανακυκλοφορία αυτή δεν αλλάζει μόνο το εξώφυλλο, αλλά προσθέτει και ένα dvd με καλούδια για τους όψιμους φανς της: 4 τραγούδια από τη ζωντανή της εμφάνιση στο New Pop Festival του 2007, καθώς και τα video-clips των singles “Just Hold Me”, “Miss You Love” και “Our Battles”.
Ως δίσκος, το Apparently Unaffected δεν θα έλεγα πως είναι σπουδαίος. Είναι όμως ένας πολύ καλοφτιαγμένος δίσκος, ο οποίος και με φροντίδα συνόλου έχει καταρτιστεί (δεν βασίζεται δηλαδή στη συνταγή 3-4 singles και 7-8 γεμίσματα) και τα ωραία του τραγούδια διαθέτει. Τόσο το “Just Hold Me”, το “Miss You Love”, το “Long Time Coming” ή το “He’s Hurting Me”, για παράδειγμα, αποτελούν αξιόλογα δείγματα μιας μπαλανταδόρικης – folk στις βάσεις της – pop τραγουδοποιίας, από εκείνη που και για τα ραδιόφωνα και για τα μαζικά γούστα βρίσκει εύκολα τον δρόμο, αλλά και τους πιο απαιτητικούς μπορεί να αφήσει αρκετά ικανοποιημένους. Από εκεί και πέρα, οπωσδήποτε δεν έχουν όλα τα τραγούδια το ίδιο ενδιαφέρον, ενώ υπάρχει και μια οροφή στο όλο πράγμα, ένας ποιοτικός πήχης που κρατά καθαρές αποστάσεις τόσο από την πληκτική μετριότητα, όσο όμως και από το καλλιτεχνικά σημαίνον.
Μεγάλο ρόλο στη συνοχή του άλμπουμ και πολύ ισχυρό του ατού γενικότερα αποτελεί όμως και η ίδια η Maria Mena. Η οποία μπορεί ως τραγουδίστρια να μη σου γεμίζει αμέσως το μάτι με αυτή την κοριτσίστικη ακόμα, γλυκιά φωνούλα, που θυμίζει λίγο τη Dido σε κάποιες αποχρώσεις της, αποδεικνύεται όμως πως κρύβει ερμηνευτική θέρμη η οποία υπερβαίνει την ηλικία στην ταυτότητά της. Ταυτίζεται με τα τραγούδια της, τα νιώθει και το βγάζει αυτό προς τα έξω. Χωρίς αυτήν μεγάλο μέρος της pop αύρας αυτού του δίσκου θα είχε απλώς εξανεμιστεί – και αυτό λέει νομίζω κάτι για το πόσο δικαιολογημένη υπήρξε η αποδοχή που βρήκε η Mena στο υγιές mainstream.
