Ο Marc Romboy, ιδρυτής της Systematic Records αλλά και γνωστός παραγωγός/remixer/collaborator στο χώρο του techno, επιστρέφει με τον δεύτερό του δίσκο, δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο του άλμπουμ, Gemini. Και ενώ έχουν γίνει προσπάθειες από τον ίδιο για ένα άνοιγμα του ήχου του και για εισαγωγές διαφόρων καινούργιων στοιχείων, λίγα έχουν αλλάξει επί της ουσίας, καθώς το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: σκοτεινό, κλειστοφοβικό, ιδρωμένο από τον χορό techno.
Αυτό βέβαια δεν είναι και απαραίτητα κακό, μιας και από το φάσμα του techno έχουν ξεπηδήσει τα τελευταία χρόνια ουκ ολίγα ενδιαφέροντα πράγματα. Έτσι κι εδώ, όπου δανειζόμενος στοιχεία πότε από το tech house και πότε από τον χώρο του minimal techno, o Marc Romboy καταφέρνει να φτιάξει έναν δίσκο που μπορεί να μην γυρνάει τη συγκεκριμένη σκηνή ανάποδα, αλλά σίγουρα προσφέρει ένα ακόμα αξιόλογο κομμάτι στο συνολικό της παζλ. Μπότα λοιπόν και βρώμικα synths στο “Fly Away”, το οποίο εξελίσσεται σε μια βραδυφλεγή χορευτική βόμβα, αναμνήσεις από το Detroit techno στο “E Y Mind”, ρυθμοί οι οποίοι θα θυμίζανε balearic ήχους υπό άλλες συνθήκες στο πρώτο single “Karambolage”, sexy, «παχιές» μπασογραμμές στο “Acid Love”, καθώς και το μυοχαλαρωτικό και γαλήνιο “Elif”, το οποίο κλείνει τον δίσκο με τον καλύτερο τρόπο, αποτελούν τα highlights αυτής της δουλειάς.
Κλείνοντας, εάν κάποιος είναι οπαδός του techno χώρου γενικότερα δεν μπορεί να κάνει λάθος με αυτό τον δίσκο. Θα του προσφέρει πολλές απολαυστικές στιγμές και κάποια κομμάτια που θα του κολλήσουν για ένα επαρκές χρονικό διάστημα. Εάν βέβαια κάποιος θέλει να κάνει ένα άνοιγμα στον συγκεκριμένο ήχο σίγουρα θα μπορούσε να βρει και καλύτερα παραδείγματα του είδους, αλλά και με το Contrast μπορεί άνετα νομίζω να πραγματοποιήσει μία καλή εισαγωγή.
