Για μερικούς είναι ευλογία το να γεννηθούν μέσα σε μια μουσική οικογένεια, όπου θα μπορέσουν να αναπτύξουν από μικρή ηλικία τα ταλέντα τους. Η Rose Kemp στάθηκε τυχερή. Γονείς της ήταν οι Maddy Prior και Rick Kemp των Steeleye Span, του βρετανικού σχήματος της folk που ξεκίνησε στα ύστερα sixties και συνεχίζει ακόμη και μέχρι σήμερα τις περιοδείες. Η Rose τους ακολουθούσε και σε αρκετές περιπτώσεις τραγουδούσε μαζί με τη μαμά στη σκηνή αλλά και σε δίσκους. Μέχρι που ήρθε η στιγμή να απογαλακτιστεί.
Η ίδια δηλώνει ότι οι επιρροές της έρχονται από σχήματα όπως οι Black Sabbath και από ιδιώματα όπως το progressive rock και το black metal. Όμως, σε μια δεύτερη ανάγνωση, οι Sabbath χρωστούν πολλά στη θεματολογία της folk και το progressive rock ακόμη περισσότερα στο ψυχεδελικό hard rock που υπηρετούσαν και οι Sabbath. Όσο για το black metal, είναι ίσως η μουσική η οποία χρωστάει σχεδόν τα πάντα στη folk: μονότονη επανάληψη απλών ηχητικών μοτίβων, αλλά και σκοτεινοί στίχοι που έρχονται από αναφορές στη μυθολογία – άρα την παράδοση.
Η Rose θέλει πολύ να ξεφύγει από τον κόσμο της μαμάς και του μπαμπά: Επιλέγει έναν κόσμο με ηλεκτρικές κιθάρες και DIY αισθητική, οι στίχοι της σχετίζονται έντονα με την καθημερινότητα, η φωνή της θέλει να γίνει πιο rock, αλλά... Οι κιθάρες θα μπορούσαν να είναι ακουστικές χωρίς να αλλάξει το ύφος των τραγουδιών, οι στίχοι περιέχουν πολλά μυθολογικά images – και μάλιστα της σκοτεινής πλευράς – και η φωνή της θυμίζει άλλοτε τη μαμά και άλλοτε τη Sandy Denny των Fairport Convention.
Κατά συνέπεια, αυτός ο δεύτερος δίσκος της Rose Kemp είναι ένα DIY lo-fi σκοτεινό ηλεκτρικό folk άλμπουμ με κάποιες όμορφες και αρκετές λιγότερο όμορφες συνθέσεις, που μετά από μια πρώτη – άντε και μια δεύτερη ακρόαση – θα μπει στη δισκοθήκη και θα πιάσει σκόνη. Αντίθετα με τους δίσκους των Steeleye Span και των Fairport Convention. Μέχρι τουλάχιστον η Rose να ανακαλύψει τον δικό της προσωπικό τρόπο έκφρασης...
