Η Katy Perry είναι, όπως σχεδόν όλοι γνωρίζουν μέχρι τώρα, η δεσποινίδα που μας συστήθηκε το καλοκαίρι με το μεγάλο hit “I Kissed A Girl And I Liked It”. Το συγκεκριμένο κομμάτι πόνταρε στον συνδυασμό «προκλητικών» στίχων, δυνατών κιθαριστικών ρυθμών και pop αισθητικής, γενόμενο έτσι ένα από τα τραγούδια χρονιάς, για το mainstream τουλάχιστον μουσικό κοινό. Ήρθε λοιπόν η ώρα να αποδείξει η νεαρά Katy εάν μπορεί να ανταπεξέλθει των προσδοκιών που δημιουργήθηκαν μετά την επιτυχία της και με έναν αντάξιο, ολοκληρωμένο δίσκο.
Το One Of The Boys, λοιπόν, προσπαθεί να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε το “I Kissed A Girl And I Liked It” και ταυτόχρονα να ταιριάξει με το τσούρμο ως ένα καλοφτιαγμένο teen pop album. Εν μέρει τα καταφέρνει, καθώς υπάρχουν εδώ τραγούδια ικανά να προσφέρουν στην Perry και άλλες επιτυχίες στα charts (“Hot ‘N’ Cold”, “Fingerprints” και “Waking Up In Vegas”). Όμως αυτή είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος, καθώς, πέρα από τα προαναφερθέντα, συναντάμε την πλέον γνωστή συνταγή των κομματιών-filler – λες και πρέπει με το έτσι θέλω ένας pop δίσκος να έχει κάποιες επιτυχίες και τα υπόλοιπα κομμάτια να πλέουν σε πελάγη αδιαφορίας. Εάν αυτό είναι το σχέδιο της pop βιομηχανίας τη σήμερον ημέρα, τότε καλύτερα θα είναι να περιορίζουν τέτοιους καλλιτέχνες σε κυκλοφορίες singles και να αφήνουν τα άλμπουμ για πιο ικανούς μουσικούς. Διότι, όπως και να το κάνουμε, όταν στο ίδιο άλμπουμ έχεις κομμάτια όπως το “If You Can Afford Me”, το οποίο σίγουρα δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας αλλά είναι ένα συμπαθές άκουσμα, παρέα με άνευρες και νερωμένες μπαλάντες όπως τα “Thinking Of You” και “Lost”, σκάβεις μόνος τον λάκκο σου, καθώς η σύγκριση μεταξύ τους είναι μοιραία.
Συνολικά το One Of The Boys προκύπτει έτσι άνισο ως αποτέλεσμα με κάποιες ομολογουμένως δυνατές mainstream pop στιγμές, αλλά και κάμποσες τραγικά αδιάφορες συνθέσεις, που σε κάνουν να πατάς το skip περισσότερες στιγμές από όσες θα ήθελες ή ίσως θα περίμενες, ακόμα και για την Katy Perry.
