O J-Boogie (κατά κόσμον Justin Boland) είναι μια πολυσχιδής καλλιτεχνική προσωπικότητα, που από τη πρώτη εμφάνισή του το 2003 έχει δώσει το δικό του στίγμα στη μουσική παραγωγή («υπηρέτησε» και σαν παρουσιαστής παιδικού προγράμματος στο δίκτυο της Nickelodeon). Συνεπώς, μην περιμένετε τα σύνηθη hip hop beats στον δίσκο Soul Vibrations. O J-Boogie αυτοπροσδιορίζει τον ήχο του σαν dubtronica, καταφέρνοντας να μπλέξει πολύ εύστοχα τους downtempo και αφηρημένους ήχους με τον παραδοσιακό ήχο της dub των αναλογικών μέσων παραγωγής (δηλαδή αναλογικά synths, αναλογικά samplers και drum machines). Παράλληλα, όμως, ο κος Boland έχει το χάρισμα να μη ξεφεύγει από τη δημιουργική διάθεση του ποιοτικού hip hop και με πραγματικό ταλέντο στη μουσική ενορχήστρωση (επιστρατεύει ηλεκτρικό μπάσο και αναλογικά πιάνα – όπου παίζει και ο ίδιος – καθώς και μια ολόκληρη μπάντα πνευστών με σαξόφωνο, τρομπέτα και φλάουτο) παραδίδει έναν από τους πλέον αξιόλογους mash up hip hop δίσκους που παίζουν αυτή τη στιγμή στην αγορά.
Η εξέλιξη βέβαια του hip hop είναι μια συζήτηση η οποία συχνά γίνεται μη λαμβάνοντας υπόψη τις παραδοσιακές προσεγγίσεις του μουσικού αυτού είδους (μπασογραμμή, samples, ενορχήστρωση, καλοί στίχοι και ροή στο rapping). Συνεπώς, η κρίση ενός crossover δίσκου (όπως στη προκείμενη το “Soul Vibrations”) οφείλει να εξετάζει και κατά πόσο, πέραν της ύπαρξης πολλών δανεισμένων στοιχείων, υπάρχουν κι εκείνα τα χαρακτηριστικά τα οποία θα σε κάνουν να κουνήσεις το κεφάλι πάνω-κάτω, να σφίξεις γροθιές ή να συγκρατήσεις κάτι από τους στίχους ή τις a cappella φράσεις που σκρατσάρονται. Το “Soul Vibrations” έχει και τα δύο: Mια ολόκληρη dub αισθητική στη παραγωγή και πολλές δόσεις funk, soul, R&B και reggae να πλαισιώνουν τους συμμετέχοντες – οι οποίοι ομολογουμένως είναι πολλοί και αξιόλογοι από το σύνολο της ανεξάρτητης σκηνής του hip hop και της μοντέρνας μαύρης μουσικής. Παράλληλα, διαθέτει μερικούς από τους καλύτερους στίχους συνειδητοποιημένου περιεχομένου, πρόζα, μέχρι και απαγγελία ποίησης, μιλώντας πηγαία για πολιτικές ανησυχίες. Αλλά και ο έρωτας, η αγάπη, η επανάσταση κάθε είδους και ο κοινωνικός προβληματισμός για την απανταχού μοίρα των μεταναστών είναι θέματα που εναλλάσσονται σε όλη τη διάρκεια των δεκαπέντε κομματιών.
Κομμάτια όπως το “Revolution” (με τη συμμετοχή του Lyrics Born) σου αποδεικνύουν πως μια παραδοσιακή μελωδία της reggae, με τη βοήθεια του MPC και εξάχορδου μπάσου, μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια βρώμικη hip hop λούπα ιδανική για «πολιτική κουβέντα» πάνω της. Στο “For Your Love”, ο εξαιρετικός στιχουργός και MC Ζumbi (των Zion I), βγάζει τα σώψυχά του για τη πρώην κοπέλα του πάνω σε soulful δονήσεις («your strength is my weakness»), ενώ στο “Alive” ολόκληρη η κολεκτίβα των Crown City Rockers κρατά τη hip hop τέχνη ζωντανή πάνω σε μια ντουζίνα breaks.
Το “Soul Vibrations” εξελίσσει τον ήχο του hip hop σεβόμενο τις προσδιοριστικές αρχές του, ενώ παράλληλα έχει μια lounge διάθεση ικανή να σας συντροφεύει καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και χωρίς κανένα skip. Αν τύχει να πέσουν στα χέρια σας δουλειές του J-Boogie αξίζει να τις τσεκάρετε. Τόσο για το χαρμάνι ήχων και διαθέσεων που δημιουργούν, όσο και για τον εξαιρετικά συνεκτικό τρόπο με τον οποίον είναι δομημένες. Αποτέλεσμα, θαρρώ, τόσο ταλέντου, όσο και μιας ανήσυχης δημιουργικής προσωπικότητας.
