Πριν από 15 χρόνια η κολεκτίβα των Asian Dub Foundation έκανε τα πρώτα της βήματα – διόλου ταπεινά ή αθόρυβα – σε ένα κοινωνικό κέντρο του νοτιοανατολικού Λονδίνου, με μία σειρά από σεμινάρια μουσικής τεχνολογίας που απευθύνονταν σε νεαρούς Ασιάτες μετανάστες. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και διάφοροι τίτλοι κόσμησαν τη μπάντα όπως «ενεργό πολιτικό group», «ένα από τα καλύτερα live συγκροτήματα τα τελευταία 30 χρόνια» και «η τελευταία οργισμένη μπάντα της Βρετανίας». Μετά από 7 άλμπουμ και αναρίθμητες εντυπωσιακές συναυλίες ανά τον κόσμο, το χαρμάνι τους ποτίζεται ακόμη από λαϊκές μουσικές της Βεγγάλης, dub, ska, punk, raga, rock, hip hop και electronica η οποία κραυγάζει και εξαπολύει μανιφέστα ενάντια στον φασισμό, την ανισότητα, τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο νέος τους δίσκος Punkara, όπως σχολιάζουν και οι ίδιοι, είναι μία λέξη των Αβοριγίνων της Αυστραλίας, που σημαίνει να μπορείς να προβλέπεις το μέλλον αγγίζοντας διαφορετικά σημεία του σώματός σου. Καθώς, όμως, και μία μείξη του punk με το bhangra (χορευτική μουσική με funk και ασιατικά στοιχεία του 1970, ιδιαίτερα δημοφιλής στη Βρετανία).
Οι ίδιοι οι Asian Dub Foundation αποποιούνται τον χαρακτηρισμό «πολιτικό group» και δηλώνουν ευθαρσώς ότι απεχθάνονται ό,τι νοείται ως πολιτικός ακτιβισμός. Πάντως και τώρα, δέκα χρόνια μετά την πρώτη τους κυκλοφορία Rafi’s Revenge, το στοιχείο της πολιτικής τοποθέτησης είναι κυρίαρχο με ολίγα, όμως, δείγματα κάτι πιο φρέσκου ή κάτι που δεν έχει ήδη ειπωθεί από τους ίδιους και παλαιότερα. Το Punkara ακολουθεί ευλαβικά την επιτυχημένη asian, dub, hip hop, reggae, drum’n’bass, punk συνταγή με σαφώς λιγότερη έμφαση στην electronica, γεγονός που προσωπικά δεν με ενοχλεί καθόλου. Ας μιλήσουμε, όμως, καλύτερα για τα τραγούδια. Από την πρώτη ακρόαση με συνεπήρε η οργανική σύνθεση του “S.O.C.A.” με τη συμμετοχή του Eugene Hutz των Gogol Bordello να θυμίζει σε πολλά σημεία ένα από τα αγαπημένα μου group, τους Negresses Vertes. Το ονειρικό dubstep “Bride Of Punkara” σε μεταφέρει στα απόκοσμα τοπία του Mercan Dede όπου χάνεσαι, χάνεσαι, χάνεσαι... Το “No Fun” του Iggy Pop με τους Stooges (σε φωνητικά του ιδίου) ηλεκτρίζεται με ασιατικά κρουστά, drums και γκάιντες και το όλο αποτέλεσμα είναι στ’ αλήθεια εντυπωσιακό. Οι Rage Against The Machine επιρρoές του “Altered Statemen” βομβαρδίζουν με λόγια και τσιτάτα για ηγέτες βυθισμένους και εθισμένους σε αλκοόλ και ναρκωτικά, ενώ το “Ease Up Cesar” μάς παραπέμπει στις πρωτόλειες δυνατές uptempo περιόδους της μπάντας. Highlight είναι το “Speed Of Light”, το οποίο σε φτιάχνει με τα αέρινα, αιθέρια γυναικεία φωνητικά (Ασία και Bollywood μαζί), τα bhangra μεθυστικά έγχορδα και τους χορευτικούς drum’n’bass ρυθμούς του.
Όλο το δισκάκι ακούγεται με μία ακρόαση, όμως αν θελήσουμε – λόγω μουσικής «διαστροφής» ή αδυναμίας στο group – να φύγουμε με κάτι παραπάνω, μάλλον χρειάζονται πολλαπλά replay. Δεν νομίζω ότι οι Asian Dub Foundation προσθέτουν κανένα πετραδάκι με αυτή τη δουλειά στην ήδη σημαντική μουσική τους παρουσία, όμως στα σίγουρα δεν σε απογοητεύουν ή προδίδουν τις αρχές τους. Με το Punkara «μάχονται τη μάχη» και αυτό από μόνο του είναι και ενδιαφέρον και αξιέπαινο. Προσωπικά κάθε φορά που τους ακούω και δη τους απολαμβάνω live, είναι απλά εκεί και τα σπάνε. Αυτό μου φτάνει…
