Μπορεί στην Ελλάδα η δεσποινίδα Miley Cyrus να γίνεται μόλις τώρα γνωστή, λόγω κυρίως του παρόντος δίσκου, αλλά στην άλλη άκρη του ωκεανού η συγκεκριμένη κοπελίτσα αποτελεί ήδη showbiz φαινόμενο. Βλέπετε το alter ego της στη μεγάλη οθόνη, η Hannah Montana, μαζί με τους ήρωες του High School Musical, αποτέλεσαν την κότα με τα χρυσά αυγά τα τελευταία 3 με 4 χρόνια για τα στούντιο της Disney. Χιλιάδες θαυμαστές λοιπόν και κάποια τραγούδια στα soundtrack των ταινιών της Hannah Montana έπεισαν τη Miley Cyrus να κυνηγήσει μια κανονική καριέρα στο τραγούδι, έχοντας πια μεγαλώσει και αποφασίσει πως μια περσόνα τύπου Avril Lavigne της ταιριάζει περισσότερο από τις πιο παιδικού προφίλ ταινίες του (πρόσφατου) παρελθόντος της. Εγένετο λοιπόν Breakout…
Η Miley αποφάσισε να ακολουθήσει τα βήματα της – γνωστής φαντάζομαι σε όλους πλέον – Avril Lavigne, ελπίζοντας σε μία παρόμοια μουσική πορεία. Σίγουρα δεν πρόκειται να γίνει σύμβολο του σύγχρονου slacker κοριτσιού όπως η προαναφερθείσα, αλλά, έχοντας ήδη πίσω της μια πολύ μεγάλη ακολουθία ανήλικων, πίστεψε πως θα μπορέσει και αυτή να γίνει ένα λίγο πιο ενήλικο pop idol από τον προηγούμενο εαυτό της. Ο δίσκος της, συνεπώς, κυμαίνεται στα γνωστά πλαίσια παρόμοιου τύπου εγχειρημάτων, με τις pop επιρροές να είναι κάτι παραπάνω απο εμφανείς, παρ’ όλη τη χρήση κιθάρων στα περισσότερα κομμάτια, ώστε να δοθεί η επίφαση ενός πιο alternative χαρακτήρα. Επίσης μπορεί κανείς να συναντήσει τις κλασικές πλέον (για τέτοιους δίσκους) μπαλάντες, με πομπώδη γυναικεία δεύτερα φωνητικά και με μία επιτηδευμένα παθιασμένη πρωταγωνιστική ερμηνεία.
Ο δίσκος ξεκινάει με τα “Breakout” και “7 Things”, τα οποία αποτελούν και τα καλύτερα κομμάτια του – πολύ ορθώς τοποθετήθηκαν στις 2 πρώτες θέσεις του player. Τυπικά pop κομματάκια με punk ξεσπάσματα, στη συνταγή της Lavigne, τα οποία μπορεί να μην ανακαλύπτουν τον τροχό αλλά μπορείς να τα ακούσεις ευχάριστα στο ραδιόφωνο – ενίοτε δε μπορεί και να αποτελέσουν ένοχες απολαύσεις για μερικούς απο μας. Στη συνέχεια βρίσκουμε ένα ακόμα καλογραμμένο pop κομμάτι (“The Driveway”) και αμέσως μετά μία διασκευή στο “Girls Just Wanna Have Fun” της Cyndi Lauper, διασκευή πραγματικά κακή. Από εκεί και πέρα επικρατούν τα γνωστά συστατικά που αναφέραμε νωρίτερα: μπαλάντες, ασήμαντες μελωδίες και κομματάκια χωρίς φόντα να αναδείξουν τη Miley Cyrus ούτε καν σαν αυτό που θέλει να γίνει. Συμπερασματικά, λοιπόν, το Breakout δεν έχει και πολλά να πει στον ώριμο μουσικόφιλο, παρ’ όλο που μπορεί να έχει πολλά να πει στην ανήλικη κόρη του. Πλην κάποιων εξαιρέσεων, είναι εμφανές πως η Cyrus ενδιαφέρθηκε πρωτίστως για τις τελευταίες, παρά για τους κηδεμόνες τους…
