Όταν εντός του 2001 ο Chris Rea κόντεψε να μην τη βγάλει, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας, υποσχέθηκε στον εαυτό του – σαν τάμα ένα πράμα – πως θα αφιερωνόταν στις blues ρίζες του. Με τα θεία δεν τα βάζεις, οπότε από τότε οι κυκλοφορίες του πραγματεύονται σταθερά αυτή του την πλευρά. Αποκορύφωμα και τέλος της γραμμής, υποτίθεται, ήταν το πράγματι ενδιαφέρον ως σύλληψη Blue Guitars πίσω στο 2005. Έντεκα διαφορετικά earbooks – είναι και της μοδός – το καθένα αφιερωμένο σ’ ένα σημαντικό blues ιδίωμα. Απ’ το δέλτα του Μισισιπή, το Μέμφις και το Σικάγο, μέχρι τα κέλτικα και τα λατινοθρεμμένα blues. Όχι τίποτα φλυαρίες, ρε παιδί μου, εκατόν σαράντα τραγουδάκια μόνο.
Κι εκεί που θα ορκιζόσουν πως ο τύπος έχει στερέψει, ορίστε ένα…τριπλό άλμπουμ στα ίδια χνάρια, με βιβλιαράκι τούβλο κι όλες τις χαριτωμενιές της ψηφιακής εποχής. Το Return Of The Fabulous Hofner Bluenotes διηγείται την ιστορία μιας αγγλικής μπάντας, κύημα της φαντασίας του Rea, η οποία ξεκίνησε με όνομα Delmonts λίγο πριν τα 1950s γίνουν ιστορία, σκαρώνοντας οργανικό rock n’ roll, για να χάσει τα μυαλά της μέσα στα ηλεκτρισμένα blues στην πορεία και να μετονομαστεί σε Hofner Bluenotes. Το πρώτο CD, λοιπόν, ρίχνει φως στα πρώτα τους χρόνια – του rock και του roll, έτσι για να παίξουμε το παιχνιδάκι του Rea – ενώ τα δύο επόμενα αποτυπώνουν τις ύστερες αναζητήσεις τους. Με λίγα λόγια, «τα καπέλα σηκώνονται» εμφανώς για χάρη των δυο προαναφερθέντων μουσικών ειδών, αλλά και υπογείως, προς διάφορες πιο συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Δυο απ’ αυτές προσωποποιούνται στα θρυλικά μουσικά όργανα του Karl Hφfner (βλέπε το χαρακτηριστικό μπάσο-βιολί του Paul McCartney απ’ τα πρώτα σκαθάρικα χρόνια) και στη BB King λατρεία του κυρίου Rea, η οποία εκφράζεται στο “BB Was A Comanche”.
Τώρα, η ολίγον ανούσια παραπάνω λογοδιάρροια όχι μόνο δεν είναι τυχαία, αλλά ευθυγραμμίζεται πλήρως με το περιεχόμενο τούτου του άλμπουμ. Ένα κάρο στερεοτυπικά rock n’ roll instrumentals, παρέα με ακόμα περισσότερες ασπρουλιάρικες blues συντηρητικούρες, όλα φτυσμένα από κάποια αποστειρωμένη μηχανή παραγωγής, η οποία τους έχει ρουφήξει και την τελευταία σταγόνα συναισθηματικού φορτίου. Κι όλα αυτά τυλιγμένα μ’ ένα μανατζερίστικο παραμυθάκι rock κοπής. Κατά τα λεγόμενα και του ίδιου του Chris, κατ’ ευθείαν απ’ το οπισθόφυλλο: «the new download market is opening up a new door for more thoughtful and substantial quality product». Με την έμφαση στην «αγορά» και στο «προϊόν»…
