Oι Booka Shade είναι ίσως το πιο επιτυχημένο σχήμα ηλεκτρονικής μουσικής το οποίο ανέδειξε η πλούσια σκηνή της Φρανκφούρτης και τα zeros ήταν για αυτούς η χρονική περίοδος που τους εκτόξευσε στις συνειδήσεις όλων των υποστηρικτών της ευρύτερης electro-house. Οι δίσκοι τους Memento και Movements (2004 και 2006 αντίστοιχα) τους χάρισαν μεγάλες στιγμές και hype στους κόλπους της house – κυρίως λόγω singles όπως το “Mandy” (το έχει «κόψει» ο αθεόφοβος ο Will.I.Am sample) και το “Mandarine Girl”, που κυριολεκτικά έλιωσαν σε κάθε μεγάλο club, στο ραδιόφωνο και σε όλα τα dancefloors από Aγία Νάπα μέχρι Ibiza. Kαι όχι τυχαία, αν αναλογιστεί κανείς την προσεγμένη techno με τα χαρακτηριστικά minimal στοιχεία, που τόσο εύκολα αναγνωρίζει κανείς στους Booka Shade, αλλά και εκτιμά κανείς πλέον στη σύγχρονη ηλεκτρονική σκηνή.
Είναι όμως το minimal κανένα τόσο δα μεγάλο κίνημα σε αυτή τη σκηνή; Όχι! Και για να γίνω και λίγο γραφικός, είναι κάτι αντίστοιχο του trance των 1990s… Την ίδια άποψη δείχνουν να ασπάζονται και οι Booka Shade, οι οποίοι, αν παρέμεναν στο minimal, δεν θα έκαναν ποτέ μια καλλιτεχνική στροφή στη καριέρα τους. Όχι, βέβαια, ότι τους νοιάζει και τόσο η επιτυχία, τουλάχιστον τώρα που είναι superstars και περιοδεύουν παγκόσμια, διαχειριζόμενοι οι ίδιοι τα αποτελέσματα του κόπου τους μέσω του δικού τους label Get Physical Records. Την καλλιτεχνική αυτή διαφοροποίηση δείχνουν να υιοθετούν, το λοιπόν, στο Sun & The Neon Light, που από τον τίτλο νωρίς-νωρίς σε προϊδεάζει για το τι θα ακούσεις. Ο ήλιος (φυσικό φως) μπλέκει με τα neon (τεχνητό φως) ώστε να δημιουργήσουν μια μουσική ατμόσφαιρα άκρως ενδιαφέρουσα, η οποία ισορροπεί ανάμεσα στο ηλεκτρονικό (electro, house) και το ατμοσφαιρικό (downtempo, ambient).
To δίδυμο των Walter Merziger και Αrno Kammermeier δείχνουν τεχνιέντως να σνομπάρουν τους clubbers και επιστρατεύοντας σύνθια, φωνητικά samples και πιο σκοτεινή διάθεση παραδίδουν περισσότερα ambient/κινηματογραφικά στοιχεία παρά dance σε αυτό το δίσκο. Το αποτέλεσμα είναι διακριτό σε αρκετά σημεία ακούγοντας το CD, αλλά το γεγονός πως συνολικά αποτυγχάνει από το να προσφέρει ένα αμιγώς downtempo ήχο δείχνει πως το Sun & The Neon Light είναι περισσότερο απόπειρα προσέγγισης κάτι του διαφορετικού, παρά ουσιαστική αλλαγή πλεύσης - γίνεται κατανοητό ξεκάθαρα στα σημεία όπου το electrohouse επαναλαμβάνει εαυτόν εν είδη μανιέρας). Ηλεκτρονική μουσική για το σαλόνι ή για elite dancefloors; Είτε είναι το ένα είτε το άλλο, πρόκειται για ένα καλό album, που μόνο το ίδιο το δίδυμο θα ξεκαθαρίσει αν θα είναι το εφαλτήριο για νέες μουσικές αναζητήσεις στο μέλλον.
