Ομολογώ πως παρ’ όλο που το άλμπουμ του Reks είχε κάνει αίσθηση στον χώρο του εναλλακτικού χιπ χοπ από τη στιγμή της κυκλοφορίας του, δεν με είχε ενθουσιάσει με τις πρώτες (πρόχειρες οφείλω να παραδεχτώ) ακροάσεις που είχα επιχειρήσει. Λίγο το στιλ του, το οποίο μου φαινόταν πολύ χαλαρό, λίγο ότι δεν έδωσα την απαραίτητη προσοχή στο άλμπουμ ως σύνολο, μου είχε δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση. Μετά από διαδοχικές και περισσότερο ενδελεχείς ακροάσεις, όμως, μου αποκαλύφθηκε και εμένα η ομορφιά αυτού του δίσκου, ο οποίος σίγουρα συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες κυκλοφορίες της χρονιάς για τη μαύρη μουσική γενικότερα.
Ο Reks δεν είναι πρωτάρης στη σκηνή του χιπ χοπ: είχε κάνει άλλον ένα δίσκο πριν από το Gray Hairs, το Along Came the Chosen (2001), το οποίο, αν καθ’ όλα αξιόλογο, δεν κατάφερε να φέρει το breakthrough που ίσως ο ίδιος περίμενε. Από εκείνο τον δίσκο απέμεινε ένα καλό όνομα στη σκηνή της Μασαχουσέτης και κάποιοι πιστοί οπαδοί του underground χιπ χοπ – ανά την υπόλοιπη Αμερική αλλά και τον κόσμο γενικότερα. Από το 2001 μέχρι φέτος πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι, ο Reks εξελίχθηκε αρκετά σαν MC, έκανε πολλές συμμετοχές σε mixtapes και σε κομμάτια άλλων καλλιτεχνών και γενικά απόκτησε τη φήμη του «δουλευταρά» στην ανατολική ακτή. Κάπως έτσι κατάφερε και προσέλκυσε και την αφρόκρεμα των παραγωγών οι οποίοι συμμετέχουν στο παρόν άλμπουμ. Σημειώστε ονόματα: ο θρυλικός DJ Premier, o Large Professor, ο Soul Theory, o Blaze P αλλά και ο Statik Selektah, ο οποίος αποτελεί αυτή τη στιγμή το νέο μεγάλο όνομα στις παραγωγές στην Αμερική – και δικαίως, αφού φέρνει στο μυαλό τις mellow 1990s συνθέσεις που όλοι αγαπήσαμε την προηγούμενη δεκαετία. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, ο Statik Selektah δεν γνώρισε τον Reks μέσα από τα τελευταία του πονήματα αλλά από πολύ παλιότερα, καθώς είχε δικά του κομμάτια και στο ντεμπούτο του Reks πίσω στο 2001, όντας μόλις 18 χρονών εκείνη την περίοδο.
Εκτός όμως από ένα πολύ καλό line up παραγωγών ο Reks κατάφερε να συγκεντρώσει και μια πλειάδα guest MCs στο Gray Hairs, πολλοί απο τους οποίους αποτελούν μεγάλες ελπίδες για τη σκηνή του μελλοντικού χιπ χοπ. Ονόματα, λοιπόν, όπως ο Skyzoo, o Termanology, o Consequence αλλά και οι πιό «παλιοί» Big Shug και Krumbsnatcha (και οι δύο μέλη της κλίκας των Gangstarr) καθώς και ο Lil Fame των M.O.P., συνθέτουν μία δυναμική ομάδα συμμετοχών, η οποία προσθέτει στο σύνολο του Gray Hairs. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι πως, παρ’ όλη την ηχηρότητα των ονομάτων, κανείς δεν καταφέρνει να κλέψει την παράσταση από τον ίδιο τον Reks, ο οποίος κάνει το μικρόφωνο κυριολεκτικά να «ματώσει», πιάνοντας μια σειρά θεμάτων που περιλαμβάνουν τα τεκταινόμενα στο χώρο της πολιτικής στην άλλη πλευράς του Ατλαντικού, τα μαθήματα που έχει πάρει από τη ζωή γενικότερα μέχρι στιγμής, την κατάσταση στον χώρο του χιπ χοπ σήμερα αλλά και μερικά πρόσωπα και καταστάσεις από το παρελθόν της μαύρης μουσικής και την ιστορία της ανατολικής ακτής γενικότερα.
To άλμπουμ του Reks έχει 19 κομμάτια (συν ένα κρυφό) και πραγματικά είναι δύσκολο να βρεις τραγούδια τα οποία να μην ανταποκρίνονται στα υψηλά στάνταρ που έχει θέσει το σύνολο. Highlights, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν υπάρχει λόγoς να αναφέρουμε, καθώς ο δίσκος ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να χρειάζεται να πατήσεις το κουμπί του skip καθόλου. Από το πρώτο μισό του άλμπουμ, το οποίο επικεντρώνεται περισσότερο στα πιο upbeat κομμάτια, μέχρι το δεύτερο μισό που περιλαμβάνει τα πιο downtempo τραγούδια, ο Reks μας παρουσιάζει μία πανδαισία στίχων, beats και ατόφιας αλητείας, που δύσκολα συναντάει κανείς πλέον τόσο συγκεντρωμένη σε ένα δίσκο. Δικαιωματικά, λοιπόν, αναφέρεται σχεδόν παντού ως ένα από τα επικρατέστερα φαβορί για τους καλύτερους δίσκους του τρέχοντος έτους στο χώρο του χιπ χοπ: είναι σίγουρο πως θα ενθουσιάσει την πλειοψηφία των φίλων του αμερικάνικου ραπ.
