Ted Nugent ή αλλιώς η δουλειά που θα έκανε ο George W. Bush αν δεν ήταν στον Λευκό Οίκο. Για τους απολιτίκ, το τσίρκο Medrano στην πόλη σας για λίγες μόνο παραστάσεις. Ναι, ο Ted παίζει κιθάρα και ναι, ήταν και στους Amboy Dukes – αλλά πλέον είναι τόσο συντηρητικός όσο η Πέϊλιν. Είναι σήμερα ένας 60χρονος βλαχοροκάς, ο οποίος ανοίγει και κλείνει τις συναυλίες του με στρατιωτικό χαιρετισμό, είναι κολλητός με τον Bush, του αρέσει το κυνήγι – έχει γίνει στόχος οικολόγων ακτιβιστών ουκ ολίγες φορές – και δοθείσης ευκαιρίας τιμά το τρίπτυχο «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», παρόλο που σκαπούλαρε τον πόλεμο Βιετνάμ παίζοντάς το άρρωστος...
Σ’ αυτό το DVD (που περιέχει και το cd της συναυλίας) τον πετυχαίνουμε στο Hard Rocking Fest στην Σουηδία, το καλοκαίρι του 2006 να βγαίνει στη σκηνή με μαύρο τζιν, αμάνικο μπλε τζιν πουκάμισο, χακί καουμπόικο καπέλο και στην πίσω πλευρά του παντελονιού να κρέμεται μία ουρά αλεπούς, την οποία κουνάει επιδεικτικά. Ξεκινάει με τη λευκή Falcon (Gretch) για να την αλλάξει αργότερα με τη Gibson και με ιδιαίτερα διδακτική-επιδεικτική διάθεση, ότι μόνο αυτός κατέχει τον ήχο της συγκεκριμένης κιθάρας. Μέσα στο αμερικάνικο παραλήρημα παίζει μεταξύ άλλων το πολύ γνωστό “Soul Man” (Derek B.St. Holmes) και το “Raw Dogs & War Dogs” (Isaac Hayes), για να κλείσει την παρωδία τραγουδώντας το “(I Am The) Great White Buffalo”, θυμίζοντας παγώνι αντί για τον Μεγάλο Μανιτού, αφού το κεφάλι του σκεπάζεται από παραδοσιακά ινδιάνικα φτερά που κάνουν τέλειο κοντράστ με τηn απλή και μεγαλόπρεπη διακόσμηση του σκηνικού: αμερικάνικες σημαίες και χακί παραλλαγή.
Η ποιότητα της εικόνας του DVD ικανοποιητική, αν και σε επίπεδο πλάνων ο σκηνοθέτης φαίνεται μάλλον ότι έκανε την πρακτική του όταν έδινε οδηγίες για την μαγνητοσκόπηση της συναυλίας. Ο ήχος είναι καλός και το μενού είναι το κλασικό, με μόνη δηλαδή γλώσσα τα Αγγλικά. Τα 15 tracks που περιέχει το Sweden Rocks (στο cd τα tracks είναι 2 λιγότερα, δηλαδή 13), μοιάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους, ώστε, αν δεν ήταν οι αγριοφωνάρες του κατά τα άλλα συμπαθούς δίποδου Ted να ονομάζουν κάθε σχεδόν τραγούδι, θα είχαμε πρόβλημα να τα ξεχωρίσουμε. Highlight του DVD είναι φυσικά τα bonus, όπου πέρα από 2-3 συμπληρωματικά tracks – μεταξύ αυτών και το “Journey To The Center Of The Mind” των Amboy Dukes – και δυο συνεντεύξεις συνεργατών του Nugent (για τον super Nugent), έχουμε μία μοναδική ευκαιρία να μπούμε στη φάρμα του Ted και να τον δούμε σε στιγμές οικογενειακής θαλπωρής: τοξοβολία σε ομοιώματα ελαφιών, κυνήγι και καλάσνικοφ. Το καλύτερο είναι φυσικά το σημείωμα του ίδιου του Nugent, που μόνο μετά από λοβοτομή μπορεί κάποιος να το καταλάβει. Κυκλοφορία, λοιπόν, που απευθύνεται αυστηρά σε fans του Nugent. Για τους υπόλοιπους προσοχή: η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, λέμε.
