Η κόσμος είναι γεμάτος αδικίες και αδικημένους και αυτός της μουσικής δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Οι MC5 αναφέρονται από όλους τους «ροκάδες» των 1990s ως μέγιστη επιρροή αλλά ανάθεμα αν ασχολούνταν κανείς μαζί τους σοβαρά πίσω στα τέλη των 1960s, την εποχή όπου ήταν ενεργοί ως μπάντα. Οι Television το ίδιο, οι Sound έμειναν στην σκιά των Echo & the Bunnymen, ενώ οι Modern Lovers δεν πρέπει να θεωρούνταν και πολύ μοντέρνοι στην εποχή τους.
Τουλάχιστον όλοι αυτοί κυκλοφόρησαν δίσκους και βρήκαν αργά η γρήγορα τη θέση που τους άξιζε στις δισκοθήκες των μουσικόφιλων γιατί στην περίπτωση των Liquid Liquid δεν υπάρχει καν δίσκος για να συμβεί αυτό. Με μόλις τρία χρόνια ζωής στις αρχές των 1980s (80-83) το κουαρτέτο των Hartley, McGuire, Principato και Young από τη Νέα Υόρκη πρόλαβε να ηχογραφήσει και να κυκλοφορήσει τρία ΕPs, τα Liquid Liquid, Successive Reflexes και Optimo, τα οποία είχαν όμοια συχνότητα ύπαρξης με τα εξαφανισμένα dodo. Παρ’ όλα αυτά, το υποχθόνιο dud funk που εκπροσωπούσαν ενέπνευσε μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως τους Grandmaster Flash των οποίων το κλασικό “White Lines” χρησιμοποιεί sample της μουσικής τους, ενώ θεωρήθηκαν προπομποί του post–punk με μεγάλη επίδραση σε μπάντες όπως οι Tortoise. Το 1997 η Grand Royal για την Αμερική και η Μο’ Wax για Αγγλία και Ευρώπη έπαιξαν το ρόλο του προστάτη των εξαφανισμένων ειδών της μουσικής και επανεξέδωσαν το υλικό των τριών ΕPs, μαζί με πρόσθετες live ηχογραφήσεις, προσπαθώντας να γνωρίσει τους Liquid Liquid στο κοινό των 1990s. Κρίνοντας και από την τύχη των δύο εταιριών, η προσπάθεια δεν πρέπει να ήταν πολύ επιτυχημένη.
Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται μια δεκαετία μετά, αυτή τη φορά από τη Domino, με την κυκλοφορία του Slip In And Out Of Phenomenon – και με την αναδρομή των γεγονότων προκύπτει αν μη τι άλλο μεγάλος ζήλος για την ιστορική αποκατάσταση των Liquid Liquid. Στα 64 λεπτά του το Slip In And Out Of Phenomenon αποτελείται από το σύνολο σχεδόν των κομματιών που ηχογράφησε η μπάντα περιλαμβάνοντας και ακυκλοφόρητο υλικό. Με ισχυρό όπλο την αισθητή μπασογραμμή, τα «κουδουνιστά» κρουστά και τα απ’ το «πηγάδι» φωνητικά, η μουσική των Liquid Liquid ακροβατεί από τη funk στη disco και απ’ το hip-hop στο drum n’ base πολύ πριν καθιερωθεί ο συγκεκριμένος όρος. Ο δίσκος καθαυτός δεν αντέχει σε ισχυρή κριτική από τη στιγμή που είναι μια συλλογή κομματιών και δεν ακολουθεί κάποια δομή και προγραμματισμένη παραγωγή, αλλά ακούγεται πολύ ευχάριστα συνολικά αποτελούμενος από ένα συνεχιζόμενο ντεμαράζ τρίλεπτων ηχοϋπνωτικών εμπειριών, με ακολουθία τέτοια που στο τέλος ο ακροατής να αντιλαμβάνεται ένα ενιαίο σύνολο.
Στην προσπάθεια να ξεχωρίζουν κάποια, διακρίνονται τα πνευστά του “Rubbemiro” και το «hit», που λέει ο λόγος, της μπάντας “Cavern”, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τους Grandmaster Flash. To Slip In And Out Of Phenomenon είναι ένας καλός λόγος για να φανείτε ξύπνιος στους φίλους σας για τις μουσικές σας γνώσεις κατά το ποτό σας στην Αβραμιώτου. Μουσικά, όποτε χρειαστεί να «χαθείτε» βουλιάζοντας στον καναπέ του δωματίου σας χωρίς να καταφύγετε σε ουσίες με παρενέργειες, θα φανεί επίσης χρήσιμο. Άλλος λόγος να επανέρθει στο προσκήνιο μια μπάντα με 64 συνολικά λεπτά μουσικής δεν βλέπω. Όπως και με τα dodo…
