Το Broke As A Dead Dick Dog του 1994 λίγο έλειψε να καταστρέψει το σύμπαν, που λέει ο μουσικός λόγος. Οχτώ χρόνια μετά ήρθε το Electric Children και τώρα οι Monkeywrench επιστρέφουν με την τρίτη ολοκληρωμένη τους κατάθεση, Gabriel’s Horn, δίχως να προκαλούν τις ίδιες ζημιές, αλλά δίχως να τα καταφέρνουν και άσχημα. H πληθωρική μπάντα του - Green River & Mudhoney - Mark Arm μπορεί να ξεκίνησε ως side-project, τείνει, όμως, να εξελιχθεί σε ό,τι πιο σοβαρό κάνει στη μετα-grunge εποχή ο προαναφερόμενος, και καταπώς φαίνεται καλύπτει την άσχημη γεύση των τελευταίων μέτριων album των Mudhoney.
To Gabriel’s Horn είναι χαμένο στον κόσμο των riff του. Αυτός είναι, όμως, ο κύριος λόγος για να ακούσει κανείς τους Monkeywrench και κατ’ επέκταση και αυτό εδώ το album. Βουτηγμένο στον ερμηνευτικό κυνισμό-σαρκασμό που με μεγάλη φροντίδα έχει καλλιεργήσει ο κινούμενος αυτός ατομικός αντιδραστήρας ονόματι Mark Arm, βαμμένο στα πιο punk-garage χρώματα, εντυπωσιακό μέσα στη θορυβώδη rock ευλάβειά του. Πόντοι στο “Pray Till You Sweat”, στο 1970s επιρροών και με riff που θα το ζήλευε και ο Hendrix “That’s What You Get”, στην ξεχωριστή διασκευή της μπάντας στο “He Stopped Loving Her Today” του George Jones, καθώς και στο ανυπέρβλητο “Black Plastic Tarp”, με τις ανεξάντλητες κιθάρες των Kerr και Price στο φουλ. Το δε ομότιτλο “Gabriel’s Horn” είναι ένα δίλεπτο, απολαυστικό, ψυχεδελικό πέρασμα πριν τα macho “Sunnyland” και “Crystal Brown Vibrations”.
To Gabriel’s Horn είναι σίγουρα μια τρελή, ηχητική διαδρομή μέσα από την αμερικάνικη έρημο, με στάση στα κακοτράχαλα λημέρια του Gran Canyon, ένας παρανοϊκός, μεθυσμένος χορός στον πυρήνα του rock ήχου.
