Μετά από ένα αρκετά πετυχημένο – όπως πιστοποιούν και τα γερμανικά charts – διάλειμμα με το Gezeiten, ένα album που τα κομμάτια του είναι όσο αντιθετικά και ο τίτλος του (σημαίνει «Άμπωτη και Παλίρροια» σε μια λέξη), και την κυκλοφορία ενός Best Of, οι Βιεννέζοι L’ Âme Immortelle επιστρέφουν δριμύτεροι με ένα διπλό CD.
Στη νέα τους δουλειά, Namenlos (Ανώνυμο), επιστρέφει το ηλεκτρονικό/ΕΒΜ στοιχείο το οποίο είχε παραμεριστεί στην προηγούμενη, σε συνδυασμό με dark wave και νεοκλασικά στοιχεία, που σε κάποια κομμάτια θυμίζουν το άλλο συγκρότημα της frontwoman τους Sonja Kraushofer, τους Persephone. Η εισαγωγή με το ανατριχιαστικό a capella κομμάτι “Vergessen” κερδίζει την προσοχή σου από την πρώτη στιγμή, σχεδόν τελετουργικά, πράγμα στο οποίο βοηθούν πολύ οι στίχοι – για όσους τουλάχιστον γνωρίζουν Γερμανικά. Στη συνέχεια, το “1000 Voices” παραπέμπει στο παλιό χιτάκι “Voiceless” από θέμα ρυθμού και στίχων, ενώ έχει και κάτι από “Seelensturm”. Το “Bleib” μοιάζει με μία μίξη από τα “Ohne Dich” και “Stumme Schreie” του Gezeiten, ενώ το “Reborn”, με αντρικά μόνο φωνητικά από τον Thomas Rainer, θυμίζει το “Kingdom”. Οι επιρροές – ή, καλύτερα, παράλληλη εξέλιξη και ανταλλαγή στοιχείων – από τους Persephone φαίνονται ξεκάθαρα στο σύντομο αλλά θεατρικό “Lost”, ανάλογο του “La Danse Sur La Corde” των τελευταίων, καθώς και στους ψιθύρους στην εισαγωγή του “Niemals”, όπως και στα πρώτα δευτερόλεπτα του “Behind The Light”. Στοιχειωμένη, όμως, ατμόσφαιρα έχει και το “Erneuerung”, μονόλογος του Rainer από το δεύτερο CD, όπου συναντάμε διασκευές των νέων τραγουδιών από συγκροτήματα όπως οι Spiritual Front και Sieben.
Από το νέο album δεν λείπουν οι εναλλαγές (από beat και οπερικά μέχρι και κλασική κιθάρα), αλλά κυρίαρχο παραμένει το ρομαντικό στοιχείο, που διέπει πάντα τις κυκλοφορίες των L’ Âme Immortelle, και μια δύναμη η οποία στηρίζεται στις αντιθετικές έννοιες που περιγράφουν οι στίχοι τους (πρόκειται συνήθως για τα μοτίβα ζωή-θάνατος, σκιά-φως, έρωτας-θάνατος, δύναμη-αδυναμία), τροφή για σκέψη σε όσους τους δίνουν την απαραίτητη σημασία. Στίχοι τόσο στα Γερμανικά όσο και στα Αγγλικά, ποιητικοί και σπαρακτικοί, εκφρασμένοι φωνητικά από το ντουέτο Kraushofer και Rainer.
Ίσως το “Namenlos” δεν έχει τίτλο λόγω απουσίας πρωτοτυπίας – εξ’ αιτίας και μόνο της ομοιότητάς του με το αριστουργηματικό Dann Habe Ich Umsonst Gelebt – χωρίς να μπορεί όμως να χαρακτηριστεί ως επανάληψη. Μπορεί να πειραματίστηκαν πριν λίγα χρόνια με νέους, πιο rock, ήχους, αλλά, όπως φαίνεται, αυτό είναι το στυλ τους και σ’ αυτό το πλαίσιο συνεχίζουν.
