Το τρίτο album των Αμερικανών Deadsy, το οποίο επανακυκλοφορεί λόγω της νέας διεθνούς διανομής του υλικού της χρεωκοπημένης πλέον Immortal, είναι και μια απόδειξη ότι μάλλον η gothic rock δεν είναι και στα καλύτερα της. Και πώς να είναι άλλωστε, όταν έχει κάτι τύπους σαν αυτούς που θα μπορούσαν με λίγη καλή θέληση και λιγότερη επιτήδευση να της δώσουν το φιλί της ζωής, αλλά δεν το κάνουν; Το group του Exeter (Elijah Blue Allman λέγεται το παλικάρι, και είναι γιος της Cher και του Gregg Allman - αυτό είναι από τα λίγα ενδιαφέροντα στοιχεία για αυτούς), αποτελεί ένα συνονθύλευμα του ήχου των Sisters Of Mercy και των Star Industry, περασμένο με λίγη από την industrial πινελιά του Marilyn Manson και των Nine Inch Nails. Έτσι θα ήθελαν να ακούγονται δηλαδή. Γιατί το αν τα καταφέρνουν είναι λίγο αμφίβολο.
Το Phantasmagore δύσκολα θα μπορούσε να μη διακατέχεται από την απαιτούμενη μαυρίλα και την απαισιοδοξία, και τις συνηθισμένες αναφορές στον θάνατο και στους χαμένους έρωτες. Σε συνδυασμό με τα ψυχρά synths, και τα παραμορφωμένα φωνητικά του Exeter, πετυχαίνουν έτσι ένα πολύ ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα. Τα “Razor Love” και “Babes In Abyss”, θυμίζουν λίγο τους Orgy, με το κολλητικό ρυθμό τους, ενώ το “Better Than You Know” ξεχωρίζει, αφού ακολουθεί τη κλασική μανιέρα των κιθαριστικών riffs και των μελαγχολικών φωνητικών. Στο “Health & Theory”, ή το ομώνυμο “Phantasmagore”, οι Deadsy μπλέκονται σε πιο industrial μονοπάτια, όπου γίνεται φανερό ότι ο Exeter έχει μεγαλώσει με την αφίσα του Manson στο δωμάτιο του. Αν αυτό που θέλει είναι να αναγνωριστεί ως γνήσιο μουσικό του τέκνο, έχει ακόμα δουλειά μπροστά του. Δεν είμαστε όλοι στα ίδια κυβικά άλλωστε. Η διασκευή δε του “Paint It Black” (μα τι πρωτότυπη διασκευή για gothic rock group!), δεν είναι κακή, αλλά δεν ήταν και απαραίτητη. Το έχουμε πιάσει το μήνυμα του πόσο μαύρη είναι η ψυχή σας και χωρίς την προσθήκη ενός από τα πιο σκοτεινά κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ.
Το Phantasmagore δεν είναι, με λίγα λόγια, κάποιο album αξιώσεων, αν και θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο: ήθελε λίγη περισσότερη φαντασία στη δημιουργία.
