Πόσες επιρροές μπορούν να χωρέσουν σε ένα album; Άπειρες, θα μου πείτε. Και το αποτέλεσμα; Σίγουρα όταν οι επιρροές σου ξεκινούν από Talking Heads και Blondie και φτάνουν μέχρι Kate Bush το πείραμα ακούγεται το λιγότερο ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα οι Tings Tings, που εδώ και λίγο καιρό απολαμβάνουν το hype του βρετανικού - και μη - μουσικού τύπου έχουν φτιάξει ένα ευχάριστο album, και δικαίως χρήζουν αναγνώρισης - έστω και παροδικής.
Το We Started Nothing είναι ένα χορευτικό pop album, με πολλές new wave, disco και post-punk αναφορές, περασμένο από ένα σύγχρονο nu rave φίλτρο. Αν σε όλα αυτά προσθέσετε ένα γοητευτικό δίδυμο τύπου Raveonettes (μυστήριος τύπος με γυαλιά & ξανθιά καλλονή), μια προϊστορία σε teen pop groups, και μερικούς catchy στίχους (που αν τους προσέξετε φτάνουν στα όρια του χυδαίου), τότε έχετε ένα πολύ εύγευστο κοκτέιλ. Βάλτε και δύο-τρία καλογραμμένα hits, κομμένα και ραμμένα να ξετρελάνουν το indie κοινό (“Great Dj”, “That’s Not My Name” - από τα μεγαλύτερα hits της εποχής - “Fruit Machine”) τότε το αποτέλεσμα φαντάζει πεντανόστιμο.
Είναι όμως έτσι; Το album ξεκινάει εντυπωσιακά, με τα τρία προαναφερθέντα κομμάτια να κλέβουν την παράσταση και να σε αφήνουν να αναρωτιέσαι τι ακριβώς συνέβη. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά τρεις μελωδίες και μερικά ρεφρέν έχουν κολλήσει στο μυαλό σου, ενώ νιώθεις μια ακατανίκητη επιθυμία να σηκωθείς και να χορέψεις. Τα φωνητικά έχουν μια teen χροιά αρκετά εθιστική, ο ρυθμός είναι βασικός χορευτικός και σε πολλά σημεία θυμίζει !!! (Chk, Chk, Chk) - χωρίς ωστόσο να έχει την ίδια δυναμική - και οι στίχοι είναι εύκολοι. Τι πάει στραβά τότε με αυτό το album; Το πρόβλημα αποκαλύπτεται στη συνέχεια του δίσκου, η οποία δεν είναι τόσο εμπνευσμένη. Η Katie White θυμίζει υπερβολικά Debbie Harry (ενδεχομένως να το προσπαθεί κιόλας αν δείτε τις φωτογραφίες στο booklet), η χροιά της, αν την ακούσει κανείς πολλή ώρα, καταντάει εκνευριστική, ενώ η ενέργεια και η όποια πρωτοτυπία των κομματιών πέφτει προοδευτικά, όσο προχωράει η ακρόαση, με εξαίρεση το ευδιάθετο “Shut Up And Let Me Go” και το μελαγχολικό “We Walk”. Τα μισά κομμάτια του album προσπαθούν να επαναλάβουν τη πετυχημένη συνταγή των άλλων μισών καταλήγοντας αδιάφορα και χωρίς να καταφέρνουν να τραβήξουν τον ακροατή.
Σε τελική ανάλυση, το We Started Nothing είναι ακριβώς αυτό που υποδηλώνει ο τίτλος του. Οι Ting Tings δεν κάνουν τίποτα καινούρgιο και το γνωρίζουνQ έχουν βγάλει ένα άνισο album, με μπόλικες, ομολογουμένως, πολύ καλές στιγμές αλλά και αρκετές αδιάφορες. Η ζυγαριά σαφώς γέρνει προς τη θετική πλευρά, κάποιος, όμως, που είναι εξοικειωμένος με όλες τις επιρροές τις οποίες ενσωματώνουν στον δίσκο τους και που έχει δει ένα σωρό άλλες μπάντες να κάνουν το ίδιο, δεν θα εντυπωσιαστεί.
