Για μένα, η μεγάλη έκπληξη δεν είναι ότι οι Metric βγάζουν για τέταρτη φορά καλό δίσκο - τι στο καλό, από τον Καναδά είναι τα παιδιά. Κι όλοι ξέρουν, ή τουλάχιστον έχουν καταλάβει για τα καλά πια, ότι κάτι πολύ καλό συμβαίνει τελευταία στην άλλη άκρη από τη δική μας του πλανήτη, μουσικά πάντοτε μιλώντας… Είναι ο σόλο δίσκος που κυκλοφόρησε πέρυσι η τραγουδίστριά τους Emily Haines, το σπουδαίο Knives Don’t Have Your Back. Με τους Metric αναμετριέται σε ελαφρώς διαφορετικό υλικό, αισθητά πιο μπιτάτο και pop στα χαρακτηριστικά του, αλλά όχι και λιγότερο όμορφο εντέλει, στη συνολική του παρουσίαση. Το ακούω έναν περίπου μήνα τώρα, και δεν λέω να το βαρεθώ - περίεργο αυτό, για να αντέξω μια πέμπτη π.χ. ακρόαση, θα πρέπει να μου αρέσει πολύ κάτι. Οπότε το Grow Up And Blow Away μάλλον μου αρέσει πολύ!
Δεν μου αρέσει πολύ όμως, μου αρέσει απλώς, που κι αυτό είναι μια χαρά απόδοση, ειδικά για έναν pop δίσκο που, στην τελική, δεν έχει να επιδείξει τίποτε εξαιρετικές αρετές, παρά μια σειρά από καλογραμμένα τραγούδια με ρεφρέν ευχάριστα, τα οποία δεν κάνουν την έκπληξη παρόλα αυτά, και με μια ευπρόσδεκτα γλυκιά ερμηνεία από την πλευρά της Emily. Τι άλλο να περιμένει κανείς θα μου πείτε, και μπορεί όντως αυτό να είναι αρκετό στο τέλος-τέλος… Ίσως να ζητάω πολλά σ’ αυτή τη ζωή, ίσως να πρέπει να μου αρκεί που μπορώ να κλείσω τα μάτια και να ονειρευτώ τους λονδρέζικους δρόμους κι όλα όσα με ελκύουν αφάνταστα σ’ αυτή την πόλη (οι μυρωδιά των δισκοπωλείων και των συναυλιακών χώρων βασικά, και τα hot dog με τα τηγανητά κρεμμύδια στο Camden επίσης!) ακούγοντας το “London Halflife”, ή να διασκεδάζω με τη δική τους εκδοχή για το τι εστί rock αστέρας (“Soft Rock Star”), όπως και με την παρανοϊκή τους άποψη για τη ζωή γενικά (“Grow Up And Blow Away”).
Κι όλα αυτά μέσα σ’ ένα κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας, με τους ήχους του δίσκου να ζωγραφίζουν εικόνες ευτυχίας και δίψας για ζωή, όπως κάνουν οι St Etienne καλή ώρα… Το έχω μετανιώσει, κατόπιν εορτής, που δεν τους είχα δει όταν έπαιξαν στην Αθήνα. Δεν τους ήξερα τότε αλλά τώρα που τους έμαθα, λέω να ακούσω το cd μια έκτη φορά, να δω μήπως το έχω τώρα βαρεθεί και δεν το έχω καταλάβει - ή είναι η έβδομη φορά αυτή, δεν θυμάμαι καλά…
