Τέσσερα ολόκληρα χρόνια πέρασαν από το τελευταίο του album, αλλά το μόνο για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορηθεί στο νέο του πόνημα ο αγαπητός Lenny Kravitz είναι για ασυνέπεια. Έχοντας τη μοναδική ικανότητα να σμιλεύει πολλά διαφορετικά μουσικά είδη, «γεννώντας» κομμάτια που παραφράζουν τις καλύτερες στιγμές της funk, της soul και φυσικά της κλασικής rock μουσικής των 1960s και των 1970s, έχει καταφέρει να μοσχοπουλήσει δίσκους, όσο και να καθιερωθεί - μέσα από το μουσικό δίκτυο ανά τον κόσμο - ως μια κλασική φιγούρα στο χώρο της rock τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Σχεδόν όσο κλασική είναι κατά καιρούς και η κόμη του, ή ο τρόπος με τον οποίο «ερωτοτροπεί» επί σκηνής με την «Flying V» Gibson του.
Στο καινούργιο του album, It Is Time For A Love Revolution, δεν αποκλίνει καθόλου από τα γνωστά του μοτίβα, εξαντλώντας θα έλεγε κανείς την επανάσταση του στον τίτλο του cd, γιατί, κατά τα άλλα, παραμένει συνεπής και στο στυλ και στο ύφος του. Οι Stones, o Bowie, οι Zeppelin, αλλά ακόμα και οι Beatles (μια ηχητική βόλτα στο “Good Morning” πείθει από την πρώτη νότα) είναι όλοι εδώ, δοσμένοι μέσα από το προσωπικό φίλτρο του Kravitz, της χαρακτηριστικής φωνής και της νωχελικής πάντα ερμηνείας του. Και ο ταλαντούχος, αν μη τι άλλο, μουσικός (που επιμελείται και την παραγωγή) δίνει μια αισθητική βινυλίου στο όλο εγχείρημά του, φτιάχνοντας ένα ήχο αρκετά ρετρό και καθόλου «γυαλισμένο». Κατευθείαν από εκείνο το μουσικό σύμπαν στο οποίο κατοικεί ο ίδιος παρέα με τα ινδάλματά του.
Σε ένα album όπου δεν υπάρχουν κομμάτια που ξεχωρίζουν, με την εξαίρεση ίσως του “Love, Love, Love” - ενός δηλαδή τραγουδιού βγαλμένου κατευθείαν μέσα από τις καλύτερες στιγμές των Zeps, όλα είναι έτσι βαλμένα ώστε να συνεισφέρουν με τον τρόπο τους στο ιδιότυπο ποτ-πουρί, το οποίο ακούγεται με αβίαστη ευχαρίστηση. Μοναδική παραφωνία οι αδιάφοροι στίχοι που (γράφει και) τραγουδάει ο Kravitz, οι οποίοι, στην προσπάθεια να εξηγήσουν αυτή τη «love revolution», αγγίζουν τα όρια της αφέλειας, αλλά ευτυχώς παραμερίζονται από το εκλεκτικό εκείνο φίλτρο του Kravitz στη σύνθεση / συρραφή των κομματιών. Τίποτα λιγότερο, δηλαδή, από όσα θα μπορούσε να περιμένει κανείς από ένα album του Lenny Kravitz. Ο ιδιαίτερος αυτός rock αλχημιστής παραδίδει, λοιπόν, για άλλη μια φορά τα διαπιστευτήριά του. Οι fans θα το αγαπήσουν, οι υπόλοιποι θα το ακούσουν με ευχαρίστηση.
