Mothlite - The Flax of Reverie Είδος: dance, electronicaΕταιρεία: Southern / M.S.EN. Music (5/2008)Κείμενο: Γιάννης «Πίκπας» Ιωάννου3,5 αστέριαTo ντουέτο των Mothlite έρχεται από το Λονδίνο με ένα ντεμπούτο-έκπληξη. Ο Daniel O’ Sullivan (φωνή, πλήκτρα-κιθάρα) ενώνει το ταλέντο του με αυτό του Antii Uusimaki (παραγωγές, πλήκτρα, percussions), για να δημιουργήσουν μαζί έναν δίσκο γεμάτο εικόνες και κινηματογραφική διάθεση. Στον πανζουρλισμό της downtempo electronica, το Flax Of Reverie δείχνει να έχει μια φρεσκάδα. Downtempo μεν, ευρηματικό και πολύ πρωτόλειας αντίληψης δε. Και τι εννοώ… Η μουσική των Mothlite (όνομα εμπνευσμένο από την ομώνυμη avant-garde ταινία του Stan Brokhage) πατάει σε γερές βάσεις κλασικής σύνθεσης (βλέπε Arvo Pärt, Albert Ayler και γενικότερα οτιδήποτε avant garde ή μοντέρνο στη κλασική σύνθεση), ενώ παράλληλα λοξοδρομεί θυμίζοντας σχήματα όπως οι Pink Floyd, οι Talk Talk και το roster της Ninja Tune.
Οι έξι συνθέσεις του δίσκου είναι μεγαλούτσικης διάρκειας, χωρίς περιττά λόγια (μόνο εκεί όπου ο Daniel νιώθει ότι θέλει να αποτίσει φόρο τιμής στην Lewis Carroll ή στον Howard Phillips Lovecraft με κάποιους στίχους), και με αρκετές μουσικές εναλλαγές. Αυτό που κατορθώνουν όμως - και πολύ εύκολα μάλιστα - είναι να δημιουργήσουν εικόνες, συναισθήματα και ambient διάθεση. Τα κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι τα “Hypnogogue”, “The One In The Water” και “Neverbegoodwood” (τι θέλει να πει ο ποιητής, άγνωστο).
Πιστεύω πως ο δίσκος αυτός, σαν πρώτο δείγμα δουλειάς των Mothlite, θα αγαπηθεί από τους λάτρεις του είδους και θα αποτελούσε το καταλληλότερο soundtrack για ένα «φευγάτο» video art. Εγώ τον προτιμώ γιατί, εκτός απο παράξενος, είναι και άγριος. Ο Escher δείχνει να έχει χαθεί σε ένα από τα δωμάτιά του, από τις συνεχείς εναλλαγές του φωτός…
