Πλησιάστε κοντά, κι αφουγκραστείτε αυτό που ακούγεται…Μόνο μην κάνετε τον παραμικρό θόρυβο, γιατί κινδυνεύει να σπάσει το κουκούλι μέσα στο οποίο κρύβεται η Essie Jain…Εκεί μέσα νοιώθω να ζει και να αναπνέει και να γράφει όνειρα με νότες και λόγια μια μικροσκοπική νεράιδα, που βγαίνει τις νύχτες με την ακουστική της κιθάρα και παίζει τραγούδια. Τα οποία ενώνονται με τους παράξενους ήχους των πουλιών του δάσους και το θρόισμα από τις φυλλωσιές των δέντρων και ταξιδεύουν αναπαυτικά επάνω στον αέρα, συναντώντας κάποιους τυχερούς ανθρώπους που τα ακούν και γλυκαίνει η ψυχή και η καρδιά τους…
Δώστε λίγη βάση στα τραγούδια και στη φωνή της, στα μαλακά χτυπήματα των πλήκτρων του πιάνου και στο χάιδεμα των χορδών της κιθάρας και θα διαπιστώσετε ότι δεν πρόκειται για τόσο βαρετό album όσο σας είχε φανεί όταν το ακούσατε φευγαλέα για πρώτη φορά. Κι όσο κλισέ αν ακούγεται πια το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με μια πιτσιρίκα που αποφάσισε να κινηθεί στην παραζάλη την οποία άφησε πίσω της η επιστροφή στις κλασικές folk φόρμες του βρετανικού παρελθόντος, η Essie Jain είναι καλή. Ίσως να την έλεγα πολύ καλή, αν ήμουν περισσότερο χωμένος στην αναβιωτική τάση των ημερών στο συγκεκριμένο στυλ. Έχω ακούσει όμως τα βασικά από τον χώρο - Anne Briggs, Sandy Denny, Shirley Collins, από γυναικείες φωνές - οπότε ίσως μπροστά τους να ωχριά η κοπελιά. Μπορώ όμως πολύ εύκολα να καταλάβω ότι έχει τη δύναμη να μαγεύει ως έχει, όπως έχει επίσης τα κότσια να φτιάχνει δικούς της κόσμους, κι αυτό είναι κάποτε περισσότερο από αρκετό… Μου θυμίζει κάποιες στιγμές το επίσης περίφημο album της Nina Nastasia με τον Jim White - τον drummer των Dirty Three - έτσι όπως ξεφεύγει σε μελωδικούς δρόμους και κάποτε χάνεται για να σκορπίσει σαν όραμα στους τέσσερις ανέμους και στα αζήτητα μιας αμφίβολης μνήμης…
Όπως είχε ανακαλύψει τη Γαλλίδα Colleen πριν από λίγα χρόνια, έτσι και τώρα η ετικέτα Leaf μας δίνει τη Λονδρέζα Essie Jain, που όμως είχε πρωτοκυκλοφορήσει τον δίσκο της σε αμερικάνικο label (για να καταλάβετε, τώρα που βγαίνει αυτό στην Ευρώπη, η Ba Da Bing βγάζει το επόμενό της, το οποίο θα έχει τον τίτλο The Inbetween). Κάλλιο αργά παρά ποτέ, πάντως, έχουμε την ευκαιρία να κοντοσταθούμε με τούτους τους ψίθυρους στην καρδιά μιας όμορφης ψυχής, που ανασαίνει τις μουσικές της στ’ αυτί μας. Κι όποιος δώσει λίγο από τον χρόνο του στην απαστράπτουσα μαγεία τους θα αποζημιωθεί πολλαπλά, αυτό είναι το μόνο σίγουρο…
