Τέταρτος προσωπικός δίσκος του αλγερινής καταγωγής rapper Sinik, ο οποίος και σάρωσε τα πάντα εμπορικά στη Γαλλία από τη στιγμή που κυκλοφόρησε στις αρχές Μαρτίου. Ο Sinik είναι από τους πιο ενεργούς εκπρόσωπους της γαλλικής hip hop τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, δεν απόκτησε ποτέ την αλητεία των Supreme NTM, τον λυρισμό των IAM, το καλλιτεχνικό εύρος του MC Solaar ή τον τσαμπουκά των καλών παριζιάνων emcess. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι κακός. Τουναντίον, το Le Toit du Monde είναι ένας δίσκος «μπόμπα», που χαρακτηρίζεται από δυνατές, βασισμένες στο πιάνο παραγωγές, αλλά και από αιχμηρό, κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου, στίχο.
To Le Toit Du Monde έχει και μια ιδιαιτερότητα: φλερτάρει με την pop! H συμμετοχή του superstar James Blunt στο κομμάτι “Je Realise” (πρώτο single και βίντεοκλιπ) κάνει αυτή τη δουλειά να ξεπεράσει τα στενά σύνορα της γαλλικής hip hop και να ακουστεί παγκόσμια. Το περίεργο, πλην όμορφο γεγονός, είναι ότι το εν λόγω τραγούδι προβάλλεται και στη χώρα μας, αφού ακούγεται εξίσου πολύ και στα ελληνικά ραδιόφωνα. Σαν να ξυπνάνε σιγά-σιγά οι «χουζούρηδες» κι εδώ… Στα κομμάτια που ξεχωρίζουν, πέραν του “Je Realise”, είναι το “Dans Mon Club”, στο οποίο ο Sinik τα χώνει στον Tony Parker (μπασκετμπολίστας της Εθνικής Γαλλίας και rapper-ο Θεός να τον κάνει) τονίζοντας, χαρακτηριστικά, ότι «στο club μου, ο Tony Parker σφουγγαρίζει το παρκέ…» (beef μου μυρίζει…).
Στο “Νe Sous Χ”, πάλι, τη σκυτάλη αναλαμβάνει η Diam’s για ένα αιχμηρό κομμάτι σχετικά με τη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη Γαλλία, ενώ το “Daryl” μας εξιστορεί την ιστορία μιας οικονομικής μετανάστριας από το Μαγκρέμπ. Σίγουρα ένας αξιόλογος δίσκος στον κατακλυσμό crunk και «μπλίκι-μπλίκι», που έχει συνεπάρει και τη γαλλική σκηνή της hip hop τελευταία. Στα θετικά επίσης της κυκλοφορίας η ύπαρξη DVD με ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με την πορεία του Sinik από το 1996 και μπόλικο υλικό από videos, backstage κτλ.
