Τα album των Xiu Xiu είναι συχνά δύσκολο να τα παρακολουθήσεις. Είναι ακριβώς όπως και η φιλοσοφία της μπάντας, αν σκεφτείς ότι αλλάζει μέλη σαν τα πουκάμισα: αρκετά χαοτικά, πολλές φορές με κακοφωνίες και αυτοσχεδιασμούς, που μπαίνουν τις περισσότερες φορές επίτηδες σφήνα, για να σε αποπροσανατολίσουν. Αλλά αυτό, από την άλλη, είναι και το γοητευτικό με την περίπτωσή τους. Και καθιστά και όλες, σχεδόν, τις δουλειές τους γεμάτες με πλήθος μειονεκτημάτων αλλά και όμορφων ατελειών, συχνά σκόπιμα τοποθετημένων εκεί.
Το Women As Lovers, το έκτο studio album τους, βρίσκεται μίλια μακριά από την προηγούμενη κυκλοφορία τους Air In Force (2006). Ευτυχώς, γιατί έχει αποτινάξει την αβάσταχτη μετριότητα του προκατόχου του. Αντλώντας τον τίτλο του από την αγγλική μετάφραση του γερμανικού βιβλίου “Die Liebhaberinnen”, το album μοιάζει στιχουργικά με βουτιά στα νοσηρά παιχνίδια κυριαρχίας που ενέχονται στις ανθρώπινες σχέσεις - ό,τι ακριβώς πραγματεύεται και το βιβλίο δηλαδή. Οι στίχοι των Xiu Xiu αποτελούν γενναία καταγραφή τραυματικών εμπειριών και προβληματικών σχέσεων. Στο “Black Keyboard” π.χ. αμφισβητείται η άδολη μητρική αγάπη, ενώ στο “You Are Pregnant,You Are Dead” περιγράφεται η ανθρώπινη σκληρότητα απέναντι στην ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Εξαιρετική - και απρόβλεπτη - η διασκευή του “Under Pressure” (των Queen και David Bowie), ένα από τα καλύτερα σημεία του album, το οποίο χαρίζει καινούργια ζωή σε ένα από τα πλέον γνωστά κομμάτια. Ενδιαφέροντα επίσης ήταν το “Black Keyboard” και το “Master Of The Bump”, όπου εναλλάσσονται ακουστικοί τόνοι με ηλεκτρονικές πινελιές, το “Child At Arms” ένα μίνιμαλ κομμάτι που χτίζεται πάνω στη φωνή, και το highlight “The Leash”, ένας ταιριαστός παρανοϊκός συνδυασμός post-punk και dubstep α-λα-Xiu Xiu.
Κάπου εκεί στη μέση, βέβαια, το album κάνει κοιλιά, αφού υπάρχουν κομμάτια που θυμίζουν τις αναπόδραστες εμμονές τους και που καλό θα ήταν να απουσιάζουν. Το “Puff And Bunny”, για παράδειγμα, ή το “White Nerd” και το “Guantanamo Canto” είναι μετριότατα. To κλείσιμο του album πάντως είναι ιδανικό, με τη μελαγχολία του “Gayle Lynne” να ισορροπεί τη μονοτονία κάποιων προηγούμενων κομματιών. Αλλά και γενικότερα, παρά τις αδυναμίες του, το Women As Lovers μοιάζει να βάζει τους Xiu Xiu σε καλό δρόμο. Ό,τι και να υπάρχει στο δαιδαλώδες μυαλό τους, φαίνεται πως αρχίζει να σχηματοποιείται και να βγαίνει προς τα έξω πιο κατανοητά.
