Με μοναδικούς επιζώντες από το παλιό line up τους τους Mark Eitzel και Vudi, οι American Music Club επιστρέφουν μετά απο πέντε χρόνια δισκογραφικής απραξίας με το τελευταίο τους πόνημα, το Golden Age. Παρ’όλο που το συγκρότημα μετράει ήδη 26 συναπτά έτη στην πλάτη του (ιδρυθήκανε το 1982, παρακαλώ!) η ηλικία τους σίγουρα δεν φαίνεται στα τραγούδια τους. Ο Mark Eitzel εξακολουθεί να γράφει με την ίδια φρεσκάδα, όρεξη και κυρίως συνθετική ευφυΐα τα τραγούδια που έχει συνηθίσει να μας προσφέρει τόσα χρόνια. Επομένως, ξέρετε ότι και σε αυτόν τον δίσκο των American Music Club θα συναντήσετε τη γνωστή moody διάθεση η οποία διακρίνει τον συγκεκριμένο κύριο καθόλη τη δισκογραφική του διαδρομή. Και αναφέρομαι σχεδόν αποκλειστικά στον Mark Eitzel διότι δεν είναι μυστικό ότι αυτός είναι στην ουσία οι American Music Club, άσχετα απο ποιούς πλαισιώνεται στον εκάστοτε δίσκο του συγκροτήματος.
Ας περάσουμε όμως στον δίσκο αυτόν καθαυτόν. Με μία τετράδα κομματιών όπως τα “All My Love”, “ Decibels And Little Pills”, “The Sleeping Beauty” και “The Stars”, ο Eitzel μας αποδεικνύει ότι η εσωτερικότητα και οι ευαισθησίες του δεν τον έχουν εγκαταλείψει, καθώς και ότι είναι ακόμα ικανός να γράφει τραγούδια που θα αποτελέσουν το ιδανικο soundtrack για τις κρύες νυχτες μοναξιάς που όλοι περνάμε από καιρό σε καιρό. Εκτός από αυτό, όμως, μας δείχνει ακόμα γιατί οι American Music Club αποτελούσανε κάποτε μπροστάρηδες του όλου americana κινήματος των mid-1990s (“All The Lost Souls Welcome You To San Francisco”, “Who You Are”, “The Dance”), καθώς και ότι προέρχονται, και οι ίδιοι, από την country και το honky tonk (“The John Berchman Victory Choir”, “I Know That's Not Really You”). Προσθέστε στα παραπάνω και μερικές πινελιές μελώδικού mid-tempo rock (“The Windows On The World”, “One Step Ahead”, “On My Way”), καθώς επίσης και μια κλασική ακουστική στιγμή βγαλμένη θαρρείς από ένα παλιό road movie γυρισμένο σε κάποιο μισοεγκαταλελημένο motel στη μέση μιας απέραντης αμερικάνικης ερήμου (“The Grand Duchess Of San Francisco”) και έχετε ένα από τα πιο καλογραμμένα rock/alt. country albums που θα συναντήσετε για το 2008.
Με ένα συνδυασμό υπέροχων στίχων και λαχταριστών, κλασικών, μελωδιών, ο Mark Eitzel αποδυκνύει πως όσα χρόνια και αν περάσουν η συνθετική του μούσα δεν δείχνει να τον εγκαταλείπει, καθώς επίσης και ότι το magnus opus της μπάντας πίσω στο 1991, το Everclear, δεν ήταν κάποιο ατύχημα ή one hit wonder για τη μπάντα. 26 χρόνια μετά, το συγκρότημα δείχνει πιο δυνατό και ορεξάτο από ποτέ και επιβεβαιώνει όσους ονομάζανε τον Mark Eitzel έναν από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς της Αμερικής, για τη σύγχρονη εποχή.
