Γεννημένη Μέλανι Γεωργιάδη στην Κύπρο, η Diam’s, πλέον, πέρασε την εφηβεία της στα παρισινά προάστια και ήδη από μικρή έγινε γνωστή στους hip hop κύκλους της γαλλικής πρωτεύουσας. Μόνο το ντεμπούτο της όμως ηχογραφήθηκε σε ανεξάρτητη εταιρεία, μιας και δεν άργησε να πέσει στην αγκαλιά της EMI. To Dans Ma Bulle, το τρίτο της πόνημα, χτύπησε ευθύς κορυφή στα γαλλικά charts και της άνοιξε το δρόμο μέχρι και για το προσωπικό της καλωδιακό show, παρακαλώ.
H Diam’s είναι αναμφίβολα τσαμπουκαλεμένη και η ενηλικίωσή της μέσα στην underground hip hop κοινότητα του Παρισιού την έχει εφοδιάσει με τα απαραίτητα όπλα για να πυροβολεί με τα στιχάκια της. Έχει άλλωστε και μια έμφυτη τραχύτητα στην ερμηνεία της, η οποία βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτός είναι όμως και ο λόγος που δεν μπορεί να υποστηρίξει πειστικά τις πιο γλυκές στιγμές του album. Ακούγεται επίπεδη και σου δίνει την εντύπωση πως δεν διαθέτει και πολλούς τρόπους για να σε πλησιάσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ομώνυμο με το album track. Κερδίζεις κάπου, χάνεις κάπου αλλού. Έτσι δεν λένε; Κάπως έτσι είναι που ακυρώνει την προσπάθειά της να παίξει και σε ένα πιο mainstream γήπεδο. Αυτό τουλάχιστον σε αφήνουν να καταλάβεις τα χαλιά της, που προσπαθούν να συνδυάσουν τους πιο «επιθετικούς» ρυθμούς, με κάμποσες πιο pop τάσεις. Άλλα λένε τα charts θα μου πείτε… Ουδέν σχόλιο θα σας απαντήσω.
Τώρα πως συνδυάζεται όλο αυτό, με την αριστερή περσόνα που έχει χτίσει επιμελώς η δεσποινίς Γεωργιάδη τα τελευταία χρόνια, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Γενικότερα πάντως, δεν το λες και κακό το Dans Ma Bulle, απλά, αν κάτι σου μένει μόλις μηδενίσει το player, είναι πως το hype είναι συνήθως κακός σύμβουλος, στις πάσης φύσεως μουσικές σου αναζητήσεις.
