Το να είσαι γυναίκα και να σου αρέσουν οι Monster Magnet ακούγεται ίσως παράξενο, μιας και σύμφωνα με πολλούς είναι ένα από τα πιο εξόφθαλμα σεξιστικά συγκροτήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Όσοι, όμως, παραξενεύονται από κάτι τέτοιο αδυνατούν μάλλον να δουν ότι η υπερβολή και η θεατρικότητα αυτού του σεξισμού/σεξουαλικής extravaganza είναι τόσο επιτηδευμένη (και μερικές φορές kitsch), ώστε είναι άκρως διασκεδαστική. Ωστόσο, οι Monster Magnet είναι πολλά περισσότερα από ένα group με σεξιστικό attitude και στίχους. Είναι μια stoner γκρουπάρα που καταφέρνει να πιάνει και το rock και το μεταλλικό κοινό και να γράφει εδώ και πάνω από 15 χρόνια μερικά τραγούδια τα οποία μόνο ως mindblowing μπορούν να χαρακτηριστούν. Ελληνιστί, κομμάτια που σου παίρνουν το μυαλό.
Μετά το απογοητευτικό Monolithic Baby επιστρέφουν φέτος με το 4-Way Diablo. Από το πρώτο κιόλας, ομώνυμο, κομμάτι γίνεται αντιληπτό ότι η μπάντα βρέθηκε πάλι σε στιγμές έμπνευσης καθώς συναντούμε όλα τα θετικά στοιχεία που υπήρχαν σε προηγούμενα albums: πρωτόγονο ρυθμό, άγριες κιθάρες στολισμένες με ανατολίτικες κλίμακες, παιχνιδιάρικα riffs, εθιστικές κλιμακώσεις με λυτρωτικές κορυφώσεις και στίχους ανάμεσα στο sexy και στο πρόστυχο («I see you kissing yourself on the mirror/Gotta my thing red for you/I got a cock made of platinum»). Δεν θα μπορούσε να λείπει ασφαλώς η γνώριμη ερμηνεία του Dave Wyndorf, που ακούγεται μονίμως σαν ερεθισμένος σάτυρος ή rocker στα πρόθυρα της παρακμής.
Έτσι, από το “4-Way Diablo” μέχρι το ορχηστρικό “Freeze And Pixillate” και το τελειωτικό “Little Bag Οf Gloom”, συναντούμε μια σειρά εκρηκτικών κομματιών που ισορροπούν άψογα ανάμεσα στο stoner, στο rock και στο metal (“Wall of Fire” “You're Alive” “Blow Your Mind). Καθόλη τη διάρκεια του album η μπάντα ακολουθεί μεν το γνώριμο στυλ της, δεν επαναλαμβάνεται όμως, καθώς οι συνθετικές λεπτομέρειες τη βοηθάνε να κερδίσει το παιχνίδι και κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο.
Όσοι βιάστηκαν να θεωρήσουν τους Monster Magnet ως ξοφλημένους λόγω του ανέμπνευστου αναμασήματος που ήταν δυστυχώς το Monolithic Baby, σίγουρα τώρα δεn θα βγάλουν λέξη. Το 4-Way Diablo, ακόμα κι αν δε φτάνει τη μοναδικότητα του Powertrip και του Dopes to Infinity, αποδεικνύεται ότι έχει τελικά μια διττή ικανότητα: να μας αφήσει με το στόμα ανοιχτό και να μας πάρει το μυαλό.
