Ακούγοντας τη μουσική του Ed Harcourt έχεις την εντύπωση ότι η ζωή αυτού του ευαίσθητου τραγουδοποιού κυλάει σαν μια ήρεμη θάλασσα και δε χρειάζεται καλλιτεχνικές εξάρσεις για να ταρακουνήσουν τα πράγματα, παρά μόνο όμορφες μελωδίες για να τα συνοδεύσουν.
Ο ίδιος χαρακτηρίζει τη μουσική του ως μελοδραματική pop, ωστόσο έχω την αίσθηση ότι ο όρος αυτός θα ταίριαζε καλύτερα σε κάποιον μουσικό τύπου Richard Hawley. Ο κύριος Harcourt (έχοντας απαρνηθεί πλήρως το punk παρελθόν του) συνθέτει κομμάτια βασισμένα σε piano μελωδίες, τα οποία άλλοτε ηχούν σαν καλοφτιαγμένα indie hits που μπορεί κανείς να ακούσει σε λονδρέζικες pub και άλλοτε μοιάζουν να γράφτηκαν σε κάποια επαρχιακή πόλη της Αμερικής, χάρη σε μια αρκετά αισθητή folk χροιά που τα διαπνέει. Οι ενορχηστρώσεις είναι σχετικά απλές, χωρίς αυτό να είναι πάντα κακό αλλά ούτε και πάντα καλό ενώ τα mellow φωνητικά κυλάνε αβίαστα πάνω στο συνθετικό δρόμο που έχει φτιάξει ο Harcourt. Εν τούτοις, τα συναρπαστικά κομμάτια που θα σε κάνουν να νιώσεις ότι ακούς κάτι ξεχωριστό, δεν είναι ιδιαίτερα πολλά, για την ακρίβεια μπορούν να μετρηθούν στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Παρόλα αυτά, το συγκεκριμένο best of είναι αρκετά πλήρες, περιλαμβάνοντας κομμάτια από όλη τη δισκογραφική καριέρα του Harcourt από το 2000 κι έπειτα ενώ έχει βγει σε περιορισμένα αντίτυπα με ένα bonus cd όπου περιέχονται 16 ακυκλοφόρητα τραγούδια (συν ένα ghost song). Ως σύνολο αλλά και ως μεμονωμένες συνθέσεις, τα κομμάτια αυτά υπερτερούν από τις κανονικές κυκλοφορίες σε τέτοιο σημείο που εύλογα γεννάται η απορία γιατί δεν έχουν περιληφθεί σε προηγούμενα albums. Το cd θα κυκλοφορεί διπλό για περιορισμένο χρονικό διάστημα, οπότε αν έχετε σκοπό να το αποκτήσετε, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να το προμηθευτείτε άμεσα.
