Και τί δεν ήταν το Joshua Tree στην εποχή του: Εξυπνο, εμπορικό, φιλόδοξο, ευθύ, επικό, μαζικό, αθώο στις προθέσεις του κι επιδραστικό στο αποτέλεσμά του. Από αυτά τα άλμπουμ που στην εποχή μας αποτελούν είδος σε εξαφάνιση και γι' αυτό δεν φταίει ούτε η έμπνευση των καλλιτεχνών, ούτε η παρούσα δομή της δισκογραφίας, είναι η εποχή (κι ο κυνισμός της) που δεν επιτρέπει την ευδοκίμησή τους.
Ξεκινώντας από το καλοκαίρι του 1985 και τη θρυλική εμφάνισή τους στο Live Aid, οι U2 φτάνουν με το "Joshua Tree" (και με τη βοήθεια των Brian Eno και Daniel Lanois στην παραγωγή) αυτούσιες τις αναζητήσεις τους για πνευματική και πολιτική ολοκλήρωση στα μεγάλα στάδια. Κομμένο και ραμμένο για την εποχή του Reagan, με ένα άκρως μαζικό και catchy άνοιγμα ("Where The Streets Have No Name", "I Still Haven't Found What I'm Looking For", "With Or Without You"), από μια μπάντα που μόλις ανακαλύπτει τα blues και την αμερικάνικη παράδοση, αφήνει το δυναμισμό του "War" και μπαίνει με φόρα στο δημιουργικό μεταίχμιό της.
Περίπου 20 κομμάτια είχαν γράψει για το συγκεκριμένο άλμπουμ οι U2 και εκτός του ότι για λίγο επικράτησε η σκέψη ενός διπλού δίσκου, αρκετές ήταν και οι διαφωνίες για το μουσικό στυλ που θα επικρατούσε. "Διαφωνούσαμε για τα κομμάτια που θα έμπαιναν στο άλμπουμ", είχε δηλώσει ο Edge, συμπληρώνοντας: "Αν πέρναγε η άποψη του Bono, το 'The Joshua Tree' θα ήταν πιο αμερικάνικο και bluesy". Tα υπόλοιπα κομμάτια, βέβαια, κυκλοφόρησαν ως b-sides, αλλά συχνά ισχυριζόταν ο Bono ότι το άλμπουμ δεν είναι ολοκληρωμένο: "Η παρουσία του 'With or Without You' δεν έχει νόημα χωρίς το 'Walk to the Water' και το 'Luminous Times'. Και το ίδιο ισχύει για το 'Trip Through Your Wires' και το συνδυασμό του με το 'Sweetest Thing'". Εκτός από το κλασικό, λοιπόν, album σε remastered μορφή (και με τις εκπληκτικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Anton Corbijn), εδώ θα βρείτε όλα τα υπόλοιπα κομματάκια που δεν κατάφεραν να μπουν στο άλμπουμ και κάνουν έκδηλο το δημιουργικό τους απόγειο.
Ήτοι: Το εσωστρεφές, βραδυφλεγές, αλλά στο τέλος κολλητικό ‘Walk to the Water’, το uptempo (και πιο catchy όλων) ‘Spanish Eyes’, το συγκλονιστικό ‘Deep in the Heart’, όπου εκφράζεται το σκοτεινό, ερωτικό, παράνομο πάθος ενός ενήλικου με μια 13χρονη ("Thirteen years old, sweet as rose / Every petal of her wafer thin Love will make you mine / Creep up from behind / Get you jumping out of your skin!), το συμπαθητικό ‘Wave of Sorrow’, ένα μέχρι τώρα ακυκλοφόρητο demo του Bono από την εποχή εκείνη, για τις εμπειρίες του ως εθελοντής στην αποστολή στην Αιθιοπία για στα πλαίσια του World Vision, αλλά και το "Desert of Our Love" από το οποίο εμπνεύστηκαν τη ρυθμική βάση του "I Still Haven't Found What I'm Looking For".
Τέλος, υπάρχει και το “The Sweetest Thing” που έγινε ήδη και hit single το 1998, όταν ξαναηχογραφήθηκε για τη συλλογή τους The Best of 1980-1990 (εδώ δε διαφέρει αρκετά), αλλά και το “Silver and Gold” που θα το θυμάστε από τη live version του στο επόμενό τους άλμπουμ, Rattle & Hum. Όλα σε αξιοσημείωτο (για b-sides) επίπεδο... Οι fans τους έχουν τα περισσότερα κομμάτια εδώ μέσα, αλλά μια deluxe edition ενός κλασικού album είναι πάντα ένα καλό δώρο...
