Το “The Shepherd’s Dog” είναι η τρίτη κυκλοφορία του μουσάτου τύπου που κρύβεται πίσω από το όνομα Iron & Wine, του Sam Beam. Toυς Iron & Wine (όπως πολύς κόσμος, έτσι και εγώ) τους έμαθα από τη folk διασκευή στο “Such Great Heights” των Postal Service. Μου είχε φανεί κάτω του μέτριου.
Όλες μου οι αναστολές για το εν λόγω group κάμφθηκαν στην προηγoύμενη τους κυκλοφορία -και εννοώ τη συνεργασία με τους Calexico στο album “In The Reins”.Το “The Shepherd’s Dog” ακούγεται σαν η λογική συνέχεια αυτής της κυκλοφορίας, με τη διαφορά να έγκειται στην ύπαρξη πιο γεμάτων συνθέσεων και την πιο ολοκληρωμένη ενορχήστρωση.
Πρόκειται για ένα album φωτεινό, παιχνιδιάρικο και αρκετά προσιτό στα περισσότερα αυτιά. Σε αυτό ας προστεθεί η λεπτά καλοδουλεμένη παραγωγή που κάνει την lo-fi αισθητική να μη χάνει σε κανένα σημείο τη γοητεία της. Οι λεπτές και αέρινες μελωδίες στο “Pagan Angel and a Borrowed Car” μας θυμίζουν τα πρώτα singles των Belle & Sebastian, ενώ στα γλυκόπικρα “Lovesong of the Buzzard” και “Innocent Bones” νιώθεις σαν να ξύπνησες από το πιο ωραίο όνειρο. Η μινιμαλιστική folk που γνωρίσαμε τους Iron & Wine δίνει το «παρών» στο “Flightless Bird, American Mouth” και οι Calexico κάνουν το cameo πέρασμα τους στο “Resurrection Fern” δημιουργώντας desert καταστάσεις.
Αυτή εδώ είναι η πιο ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους, κάτι που σημαίνει ότι (έστω και λίγο αργότερα απ’όσο θα έπρεπε) πλέον έχουμε λόγο να μιλάμε για τους νέους Shins. Η ικανότητα που έχει ο Sam Beam να γράφει ωραία τραγούδια έχει φτάσει σε πολύ ψηλά standards, αφήνοντας μόνο θετικές σκέψεις και υποσχέσεις για το μέλλον.
