Να μια συνεργασία που ξεχωρίζει όχι τόσο από τα ονόματα που συμμετείχαν στην υλοποίησή της (το ιστορικό λαρύγγι των Led Zeppelin, η σταρ του bluegrass μουσικού ιδιώματος, ο φημισμένος παραγωγός-μουσικός T Bone Burnett) όσο για το περιεχόμενο της (διασκευές σε country-rock, folk και blues τραγούδια) και για το εξαίρετο αποτέλεσμα.
Πως, δηλ., προσεγγίζεις και ερμηνεύεις ένα ήδη εκφρασμένο υλικό (το οποίο, αν και όχι ευρύτερα γνωστό, προέρχεται από συνθέτες της αξίας ενός Gene Clark, ενός Tom Waits, ενός Τownes Van Zandt) με άξονες το ηχητικό όραμα του παραγωγού (το κενό και οι αντηχήσεις σε ένα Americana ηχό-τοπίο), τη σπουδαία ομάδα μουσικών που παίζουν εδώ (ακούστε, για παράδειγμα, την εκτελεστική ρευστότητα και άνεση της μπάντας στην pop – rockabilly διασκευή του “Gone Gone Gone” των Everly Brothers, στο ερπετοειδές delta-blues του “Fortune Teller” και στο country-rock boogie του “Let Your Loss Be Your Lesson”), μα κυρίως τις φωνητικές ικανότητες και την ερμηνευτική προσέγγιση των Plant και Krauss.
Είναι ουσιαστικά σε αυτές τις σπαραξικάρδιες μπαλάντες που αναδεικνύεται το πνεύμα και η δύναμη αυτής της συνεργασίας, όπου ο παραγωγός αφήνει χώρο –χτίζοντας το κατάλληλο υποβλητικό, αν και λακωνικό, μουσικό υπόβαθρο– για να αναδειχθούν οι χαμηλότονες, εν τούτοις βαθιά συναισθηματικές, ερμηνείες είτε του Plant (όπως στο “Polly Come Home” του G. Clark, μα κυρίως στην ανατριχιαστική απόδοση του “Nothin`” του Van Zandt) είτε της Krauss (στο bluegrass waltz του “Sister Rosetta Goes Before”της Sam Phillips και στο στοιχειωμένο “Trampled Rose” του T. Waits) είτε και των δύο μαζί (στη λυπητερή διασκευή της κλασικής country μπαλάντας του G, Clark “Through The Morning, Through The Night”).
