Παρά την περσινή αποχώρηση του βασικού τους κιθαρίστα Pat Callahan, το έκτο album των Seether δεν δυσκολεύτηκε να μπει στο αμερικανικό Top-10 (#9), πιστοποιώντας πως έχουμε όντως να κάνουμε με την πιο πετυχημένη pop/rock μπάντα που έβγαλε ως τώρα η Νότια Αφρική. Η σχέση άλλωστε του frontman τους Shaun Morgan με την Amy Lee των Evanescence και ο επεισοδιακός τους χωρισμός - με εκείνη να του «αφιερώνει» το “Call Me When You’re Sober” κάνοντάς τον διεθνώς ρεζίλι - είχε τον αντίκτυπό της και τους κατέστησε περισσότερο γνωστούς από όσο ίσως είχαν τα φόντα για να γίνουν.
Στο Finding Beauty In Negative Spaces μπορεί εκείνοι οι ενοχλητικοί παραλληλισμοί με τους Nickelback, για τους οποίους έχουν συχνά κατηγορηθεί οι Seether, να παραμένουν εμφανείς, οπωσδήποτε όμως το group σε πείθει πως υπάρχει γνησιότητα και μεράκι στον σκληρό κιθαριστικό του ήχο, είτε προς το alternative metal κοιτάει, είτε προς πιο τυπικά hardcore κατευθύνσεις. Κομμάτια όπως το “Like Suicide”, το single “Fake It”, το “FMLYHM” (σημαίνει Fuck Me Like You Hate Me), το “Rise Above This” ή το “Don’t Believe” αποτελούν αξιοπρόσεκτους πρέσβεις ενός ήχου ανδρωμένου με το grunge rock των Nirvana, από τη μια, και το εναλλακτικό, σαρωτικό metal καλλιτεχνών σαν τους Monster Magnet, από την άλλη.
Υπάρχουν όμως και τα αλλά. Όσο συνεκτικό και αν είναι το Finding Beauty In Negative Spaces ηχητικά, άλλο τόσο τραγικό είναι στιχουργικά, εικόνα που δυστυχώς επαναλαμβάνεται συχνά στην περίπτωση των Seether. Και, εντάξει, στην pop/rock κουλτούρα (όπως και γενικά στη σύγχρονη Δυτική μουσική) μπορεί οι στίχοι να μη μετράνε όσο οι μελωδίες, υπάρχει όμως και κάποιο όριο στην ανοησία που μπορείς να ανεχτείς - όριο που στιχουργήματα σαν το απαράμιλλο «Your verbal defecation I can't wash away despite myself» (“No Jesus Christ”) σαφώς και παραβιάζουν, ωθώντας το Rolling Stone στο να κάνει φύλλο και φτερό το album. Άσχετα πάντως με τα όσα μπορεί να διαβάσετε στο γνωστό αμερικανικό έντυπο, τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα. Μπορεί οι Seether να μην πιάνουν σπουδαίες αποδόσεις και να πάσχουν στους στίχους, τα έχουν όμως τα γκάζια τους και ξέρουν τι να κάνουν με τις κιθάρες τους.
