«Αινιγματική» συλλογή ξεχασμένων tracks κατευθείαν από την αποθήκη.
Όπου νά ’ναι γιορτάζουν τα 40 χρόνια τους και η γιορτή φαίνεται πιο πλήρης με την κυκλοφορία του Snakes And Arrows. Πρώτ’ απ’ όλα, η αίσθηση της ζωντάνιας που είναι διάχυτη στο album, παρά τις τραυματικές εμπειρίες των τελευταίων ετών, μετά είναι η concept θεματολογία πάνω στη θρησκεία, τον πόλεμο και τη ζωή που παρά τη σοβαρότητα των στίχων η μουσική είναι δυναμική και φευγάτη (με καλύτερο παράδειγμα το "The Main Monkey Business").
Η κιθαριστική δουλειά του Alex Lifeson είναι από τις πλέον πολύπλοκες και απολαυστικές της ιστορίας του με το συγκρότημα, ενώ ο Neil Peart χτίζει γέφυρες με τα ντραμς του.
Δεν ξεφεύγουν από τις νόρμες που οι ίδιοι έχουν θέσει ως βάσεις του ήχου τους, αλλά κατορθώνουν όχι μόνο να ικανοποιούν τους οπαδούς, αλλά και να τους προσφέρουν και ένα από τα καλύτερα albums της μακρόχρονης ιστορίας τους.
