Δεν είναι rock, πόσο μάλλον το μέλλον αυτού.
Τρία χρόνια πέρασαν απ’ την προηγούμενη δουλειά του Paul Dickow που συνεχίζει περίπου εκεί που είχε μείνει με το ‘Drumsolo’s Delight’. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά το γεγονός ότι αν ξέρει να κάνει κάτι πολύ καλά αυτό είναι να ενορχηστρώνει. Ψάξτε να βρείτε και τα remixes που έχει κάνει για να πειστείτε.
Στο παρόν δισκάκι ανακατεύει μισή ντουζίνα επιρροές. Από dub και kraut rock μέχρι house και jazz. Όταν τα καταφέρνει (“Can’t Roll Back”) τα κομμάτια μπαίνουν στο repeat. Όταν όμως χάνει τον προσανατολισμό του, κινδυνεύει να μπει σε απαγορευμένα χωράφια (new age, chill out).
Συνολικά πάντως η πλάστιγγα γέρνει υπέρ του, έστω και οριακά.
