Έχω την εντύπωση, ακούγοντας αυτό το τρίτο άλπουμ της chanteuse Dot Allison, πως ίσως αυτό θα έπρεπε να κυκλοφορήσει ως Kramer featuring Dot Allison και αυτό γιατί η παρουσία του στην παραγωγή και τη μίξη (αλλά και ως οργανοπαίκτης) είναι τόσο καταλυτική και προσδιοριστική ως προς το μουσικό ύφος του άλπουμ, ώστε το γνώριμο ηχητικό του στίγμα (αιθέριες psych μελωδίες υπνωτικής υφής και ονειρικής διάστασης) χαράζεται τόσο βαθιά και ανεξίτηλα σε κάθε σύνθεση (έστω και αν δεν τις υπογράφει, πλήν μιάς, αυτός), που ακόμη και αυτή η φολκ ερμηνεία της Allison (απαλή και αργόσυρτη, κατευναστική μα και κάπως αισθησιακή) χειραγωγείται, η οποία μάλιστα από ένα σημείο και πέρα ακούγεται επικίνδυνα μονοδιάστατη, εγκλωβισμένη από τις γάζες του ήχου που την περιβάλλουν.
Μουσικά, οι συνθέσεις του Exaltation of Larks εμφανώς αντλούν έμπνευση από τους country – folk ρεμβασμούς των Mazzy Star / Coyrage of Lassie / Cowboy Junkies, είναι όμως ο εμβαπτισμός τους – ελέω Kramer – στη ραγισμένη ομορφιά της psych-folk που φέρνει αυτό το άλπουμ πιο κοντά στους Galaxie 500 παρά στην Vashti Bunian.
