Κάτι η δύναμη των στίχων του, κάτι η εκφορά του λόγου του, κάτι το σαρκαστικό χιούμορ του, χίλιες φορές έχουμε ακούσει αυτά τα τραγούδια και όμως το album αυτό δεν χάνεται.
Κάποια από τα τραγούδια εδώ, θα έβρισκαν τη θέση τους σε album του Neil Young πολύ αργότερα, το "Dance Dance Dance" το είχε δώσει στους Crazy Horse, το "Bad Fog of Loneliness" πρωτοεμφανίζεται εδώ, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στην ευαισθησία και την απλότητα του μεγαλύτερου εν ζωή rocker. Και πού να βγει το οκταπλό box set…
Όσον αφορά στο live στο Massey Hall, έχουμε έξι τραγούδια σε 43 λεπτά, με τα δύο εξ αυτών (“Down By The River” και “Cowgirl In The Sand”) να καταλαμβάνουν τα δύο τρίτα της διάρκειας του album.
Είναι, λοιπόν, σε περιοδεία με την αυθεντική σύνθεση των Crazy Horse, πράγμα που σημαίνει ότι εδώ οι κιθαριστικές κόντρες με τον Danny Whitten είναι συναρπαστικές, έτσι όπως αλληλοσυμπληρώνουν ο ένας τον άλλο, ενώ η rhythm section των Talbot και Molina κρατάει σταθερά το τιμόνι για όσο χρειάζονταν οι δύο κιθαρίστες να ξεδιπλώσουν την τέχνη τους.
Το μόνο αρνητικό είναι ότι το album συνοδεύει ένα DVD στο οποίο βλέπουμε καμιά εικοσαριά φωτογραφίες, χωρίς καθόλου κινούμενη εικόνα. Όμως αν είναι να έχουμε τέτοιας ποιότητας μουσική και ήχο, τι τη θέλουμε την εικόνα.
