Ο tempora, o mores…
Είναι ντροπή για τους ίδιους τρεις ανθρώπους που κυκλοφορήσαν τα έπη Raw Power, Funhouse και Stooges να βγαίνει στην αγορά το Τhe Weirdness, ένα συνονθύλευμα από (στην καλύτερη των περιπτώσεων) προεφηβικά στιχάκια μεντζελικής έμπνευσης σχετικά με το αειθαλές πέος του Iggy μέχρι (στη χειρότερη) ξεκούρδιστες κιθάρες, ασυνεχή ακόρντα και συνθέσεις που μέχρι να τελειώσουν έχεις νοσταλγήσει όλη τη δισκογραφία του Σταύρου Ζουμπά στην Vasipap.
Κρίμα για τον Mike Watt, κρίμα και για τον Steve Albini που δέχτηκε να συμμετάσχει στο δεύτερο χειρότερο album όλων των εποχών (μετά το προ δεκαετίας Thank You των Duran Duran).
