Live ανακεφαλαίωση της πορείας του δαιμονικού Ουαλού σε διπλό cd συν dvd.
Ρετροσπεκτίβα λοιπόν 40 χρόνων, η οποία ξεκινά από τις μέρες των Velvets, περνά από τα δημιουργικά 70’s, ξεχνά ολοκληρωτικά τα 80’s και 90’s και ρίχνει το βάρος της στα δύο τελευταία στούντιο album (Hobosapiens, Black Acetate).
Εξάλλου, οι ίδιοι οι μουσικοί που συνόδευσαν τον J. Cale στο τελευταίο του album, ήσαν η αφορμή γι’ αυτή την κυκλοφορία, μια που του υπενθύμισαν –κατά δήλωση του ιδίου– την αγάπη του για τις live εμφανίσεις. Πράγμα που οι fans του J. Cale το γνωρίζουν πολύ καλά μια που στο δισκογραφικό ενεργητικό του υπάρχουν ήδη δύο περίφημα live: το Sabotage από τα 70’s και το Fragments of a Rainy Season του ’92.
Το Circus συγκρινόμενο με αυτά ωχριά, αφού είναι μεν μια αξιόλογη εκτελεστικά προσπάθεια αλλά ανισομερής ενορχηστρωτικά και απρόσωπη εκφραστικά, δίνοντας έμφαση στο προσωπείο που φορούν τα τραγούδια.
Άλλοτε ατμοσφαιρικά και κλασικότροπα πειραματικό και άλλοτε μονοδιάστατα ροκίζον, το Circus αξίζει τα τρία αστεράκια του μόνο και μόνο για το καλαίσθητα πακέτο του και τη μαινόμενη απόδοση του “Pablo Picasso / Mary Lou”.
