Ο Isaac Brock και η παρέα του (με τη συμμετοχή του Johnny Marr πλέον) δεν μας απογοητεύουν ούτε αυτήν τη φορά.
Μετά την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του Good News For People Who Love Bad News, το επόμενο βήμα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Αλλά μετά από 15 χρόνια πορείας και επτά κυκλοφορίες, η συνταγή δεν αλλάζει ούτε κάτω από την πίεση για την είσοδο και παραμονή στο mainstream. Η προσθήκη του Johnny Marr φέρνει μελωδία και μαλακώνει κάπως τον ήχο τους αλλά το κυρίαρχο στοιχείο παραμένει η φωνή του χαρισματικού Isaac Brock, με έμφαση στους (απαισιόδοξους) στίχους και τη μοναδική του ικανότητα να περιγράφει τα άσχημα της ζωής με τόση ομορφιά, υπό τη συνοδεία αρχέτυπων alternative ήχων.
Το πρώτο single, “Dashboard”, χωρίς να είναι κακό μοιάζει ως μερική αποτυχία για να αποτελέσει τη συνέχεια του “Float On”, όμως το απόλυτα εθιστικό “Fire it Up” μας θυμίζει τους Modest Mouse των 90’s με την lo-fi αισθητική τους, ενώ το καταπληκτικό “Little Motel” μιλά για τους όρκους αιώνιας πίστης ενός ερωτευμένου ζευγαριού.
Οι προσδοκίες ήταν υψηλές και πολύ περίμεναν την πτώση τους, όμως καταφέρνουν να ανταποκριθούν στο έπακρο για άλλη μία φορά, βλέπεις το πλοίο είναι πολύ γερό για να βυθιστεί!
