Ο παλιός συνεργάτης των Future Sound Of London και Roni Size, μα πάνω από όλα ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους συνθέτες, σε άλλη μια εξαιρετική δουλειά.
Σ’ αυτήν την τρίτη του δουλειά (εκτός των διάφορων soundtracks) βαδίζει στα χνάρια του Blue Notebooks του 2004.
Έχει και πάλι διακριτικές απαγγελίες -αυτή τη φορά αφηγητής είναι ο Robert Wyatt που διαβάζει μικρά κείμενα του Murakami-, αλλά αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι οι συνθέσεις του. Η ακρίβεια με την οποία τις ολοκληρώνει, η ενορχηστρωτική του οικονομία και η διακριτική χρήση των ηλεκτρονικών ηχοτοπίων του, είναι απλά σπουδαία.
Από το εναρκτήριο “Song” (που θυμίζει Preisner) μέχρι τη soundtrack-ική μελωδία του “Autumn Music 1”, ο Richter κερδίζει μια θέση στη δισκοθήκη όλων μας, είτε αυτή είναι γεμάτη με δίσκους του Arvo Part, είτε δεν έχετε ιδέα για τι πράγμα μιλάω.
