One man show με ενδιαφέρουσες ιδέες, μα ασταθές τελικό αποτέλεσμα.
Τέταρτο album για τους Curtains, το γκρουπ του Chris Cohen από τους Deerhoof και τους Natural Dreamers, και η παρουσία του στη δισκογραφική εταιρεία του Sufjan Stevens δίνει ένα μικρό μόνο στίγμα του τι μπορεί να ακούσει κανείς στο δίσκο. Γιατί εκείνο που λείπει από εδώ είναι αφενός το υψηλό λυρικό αίσθημα του προαναφερθέντος, αφετέρου, η φιλοδοξία του να αρθρώσει έναν πιο σύνθετο, και γιατί όχι, έντεχνο μουσικό λόγο.
Ως εκ τούτου, σου μένουν λίγα πράγματα με το τέλος του album, μια συμπάθεια για την προσπάθεια αλλά όχι πολλά περισσότερα. Για τους οπαδούς της less-is-more φιλοσοφίας λοιπόν.
