Γάλλος drummer, γνωστός μόνο σε όσους προσέχουν τα μικρά γράμματα στις solo δουλειές του Stuart Staples των Tindersticks και το line-up των μουσικών στις live εμφανίσεις των Calexico.
Αρκετά τρομακτικό σαν ιδέα να ακούσεις solo δουλειά από ντράμερ, αφού η πρώτη σκέψη είναι ότι θα περιέχει ατελείωτες ρυθμικές ασκήσεις, πνιγμένες σε κάθε είδους πιατίνια και σπαστικά hi-hats με παντελή έλλειψη κάποιου μουσικού στόχου.
Μην τρομάζετε, όμως, γιατί δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα εδώ. Τα κρουστά προσπαθούν, αν μη τι άλλο, να αναδείξουν τις διακριτικές, κιθαριστικές, κυρίως, μελωδίες κι ας μην το καταφέρνουν πάντα.
Το αποτέλεσμα είναι αρκετά ενδιαφέρον, με μια έντονη electronica αίσθηση που θα ταίριαζε ίσως στην Type Records, μόνο που εδώ τα φυσικά όργανα κυριαρχούν.
Στο σύνολό του, λοιπόν, ο δίσκος περιέχει, εκτός από πολλούς αυτοσχεδιασμούς σε κρουστά και drums, λούπες με κιθάρες και πνευστά, έχοντας σαν στόχο τη δημιουργία ενός όμορφου ρυθμικού σύμπαντος.
