Τραγούδια που ξορκίζουν τον φόβο της μοναξιάς, των αεροπλάνων και των…ανκόρ, μας παρουσιάζει ο Andrew Bird στο 3ο σόλο άλμπουμ του (μετά τους Andrew Bird’s Bowl of Fire), με τίτλο “Armchair Apocrypha”, αναδεικνύοντας ευατόν σε ιδιοφυή συνθέτη και στιχουργό.
Η συνθετική ευφυΐα του έγκειται στο ότι μπορεί να συνδυάσει τους πιο απλούς, φυσικούς ήχους κατά τέτοιο τρόπο ώστε να καταλήξει στις πλέον περίτεχνες μελωδίες. Η στιχουργική ευφυΐα του προκύπτει από την πετυχημένη ανάμειξη συνηθισμένης, πιασάρικης ρίμας (grow cold, grow old) με πιο μακροσκελείς λέξεις και δύσκολες εκφράσεις (these looms that weave apocryphal they're hanging from a strand these dark and empty rooms were full of incandescent hands). Η έκδηλη κυνικότητα των στίχων του αντισταθμίζεται με την ευαισθησία της φωνής του. Μάλιστα, ο τρόπος που τραγουδάει και, ως ένα σημείο, η χροιά του θυμίζει αυτή του μακαρίτη heartthrob Jeff Buckley -το “Armchairs” θα μπορούσε απλώς να είναι ένα μεγαλειώδες ghost song στο “Grace”.
Οι ηλεκτρικές κιθάρες δίνουν αμεσότητα στο άλμπουμ, πηγαίνοντας το ένα βήμα πιο πέρα από το indie-folk, παρόλο που ο Bird δε φαίνεται να έχει αφήσει τις παλιότερες εμμονές του, όπως ήχους από μεταλόφωνα και σφυρίγματα. Το πιάνο σου σφηνώνει τις μελωδίες στο κεφάλι σου και το βιολί φαίνεται να έρχεται για να δέσει τα πάντα με τέτοιο τρόπο, που ακόμα κι αν καμιά φορά ο ήχος του ακούγεται ξένος ή παράταιρος (προσωπικά, ορισμένα κομμάτια μου θύμισαν ost ασιατικού κινηματογράφου) είναι τελικά σε απόλυτη αρμονία με όσα συμβαίνουν γύρω του.
Πρόκειται για έναν δίσκο χαμαιλέοντα. Αν τον ακούσεις όντας σε καλή ψυχική διάθεση, τότε θα σου μείνει μια γλυκιά νοσταλγία διανθισμένη με ποπ μελωδίες και pizzicato κιθάρας. Αν τον ακούσεις όντας θλιμμένος θα σου μείνουν τα «ψυχοβγαλτικά» βιολιά και το «βαρύ» πιάνο. Αλλά υπάρχει και σοβαρή περίπτωση να τον ακούσεις θλιμμένος και να σου φτιάξει τη διάθεση. Γιατί ανάμεσα στις ενορχηστρώσεις που παλινδρομούν από τη χαρά στη μελαγχολία, και στους συχνά πικρούς στίχους, αναδύεται μια αισιοδοξία που μόνο ο κύριος Bird μπορεί να μας εξηγήσει πώς προκύπτει.
