Εάν στα 80ς υπήρξε μια μπάντα που τουλάχιστον προσπάθησε να προσεγγίσει τον εκστατικό soul-rock ήχο και τον Κέλτικο μυστικισμό του Van Morrison, αυτοί ήσαν οι Waterboys του Mike Scott. Αυτός –κάτι μεταξύ γνήσιου αναζητητή της πνευματικής έκλαμψης και άγιου ανόητου– και η μπάντα του κυκλοφόρησαν μέσα στην παραπάνω δεκαετία τέσσερα άλπουμ, με το κάθε ένα που ερχόταν να είναι καλύτερο από το προηγούμενο, φθάνοντας στο αποκορύφωμα της εκστατικής stadium-pop του single “Whole of the moon” και της μεθυστικής folk tου άλπουμ Fisherman’s Blues. Από ΄κει και πέρα άρχισε δυστυχώς η φάση της παρακμής που οδήγησε στην παύση της λειτουργίας της μπάντας, την οποία παύση ακολούθησε η επτάχρονη (93-00) προσωπική πορεία του Scott. Το 2000 ο Scott επαναδραστηριοποίησε το brand name των Waterboys, φθάνοντας σήμερα αισίως το τέταρτο ‘αλπουμ σε αυτή τη δεύτερη φάση.
Το Book of Lightning είναι ένα έργο αυτοβιογραφικό και εξομολογητικό –με πληθώρα ποιητικών μεταφορών και συμβολισμών όπου το προσωπικό–ερωτικό στοιχείο διαπλέκεται με το υπαρξιακό και αυτά με το μεταφυσικό. Αν τώρα κάτι τέτοιο σας ακούγεται στομφώδες –και ως ένα βαθμό πράγματι αυτό υποφέρει από την ποιητική αδεία της μούσας του Scott– μουσικά ευτυχώς ισορροπεί καλύτερα.
Μπορεί το γηριατρικό ροκ των “The crash of angel wings” και “Love will shoot you down” με τα τραγανιστά riffs να μην είναι η καλύτερη δυνατή εισαγωγή –όπως δεν είναι και η γλυκερή μπαλάντα “Nobody’s baby anymore”- όσο περνάει όμως η ώρα τα πράγματα καλυτερεύουν, οδεύοντας προς τον spiritual ήχο του ευκλεούς παρελθόντος –έστω και αντανακλαστικά. Το ‘Strange arrangement” είναι μια μελαγχολική μπαλάντα που τη χαρακτηρίζει ο ήχος από το βιολί του έτερου Waterboy, του Steve Wickham. Το “She tried to hold me “αναζητεί έμπνευση –και μάλλον τη βρίσκει– από τις μέρες του Dylan με τους Band, ενώ το “It’s gonna rain” θυμίζει Stones από τα 80s –πράγμα που μπορεί να είναι ταυτόχρονα καλό και κακό.
Η κορύφωση, όμως, έρχεται με μια τριάδα από Πνευματικές μπαλάντες (“Sustain”, “You in the sky”) με αποκορύφωμα το επτάλεπτο “Everybody takes a tumble” που θυμίζει κάτι από τα εορταστικά κέλτικα Jig του Fisherman’s Blues.
Συμπερασματικά το Book of Lightning είναι μια ικανοποιητική κυκλοφορία, την οποία οι πιστοί φίλοι του ήχου των Waterboys θα εκτιμήσουν, αλλά δεν θα υπερεκτιμήσουν ή θα υποτιμήσουν.
