Ένας από τους τελευταίους σπουδαίους Βρετανούς εκκεντρικούς επιστρέφει πιστός στο ραντεβού του…
...μόνο που δεν είναι και τόσο εκκεντρικός ετούτη τη φορά, ή τουλάχιστον όχι στο βαθμό που μας έχει παρουσιαστεί κάποιες άλλες φορές. Παραμερίζει τους φθηνούς ηλεκτρονικούς ήχους, χωρίς να τους εξαλείφει εντελώς, και ντύνει τα τραγούδια του με ένα πιο οργανικό ένδυμα. Κι όπως πάντα, το ίδιο (αν όχι περισσότερο) απολαυστικοί με τη μουσική του παραμένουν οι στίχοι.
Εξάλλου, εσχάτως έχει αναδείξει πολύ την επιδεξιότητά του στο γραπτό λόγο μέσα από το πολυδιαβασμένο blog του Click Opera.
Χαθείτε, λοιπόν, στις κοινωνικο-φιλοσοφικές αναλύσεις του με ένα album που ο ίδιος περιγράφει εύστοχα ως «γαλήνιο και αισθησιακό». Με μία αναγκαία και ικανή δόση εκκεντρικότητας από πάνω, για να μην ξεχνιόμαστε…
