Τέταρτο album για το αμερικάνικο punk-pop κουαρτέτο Good Charlotte, που τους βρίσκει σε ένα κρίσιμο σημείο της καριέρας τους, να προσπαθούν να κλείσουν τα στόματα όσων έσπευσαν να καγχάσουν με την εμπορική αποτυχία της προηγούμενής τους δουλειάς. Για μια δουλειά πάντως η οποία υποτίθεται ότι έπρεπε να βρει τους Good Charlotte στα πολύ δυνατά τους, το Good Morning Revival αποδεικνύεται απογοητευτικό.
Από τη μία υπάρχουν ορισμένες δυνατές στιγμές εδώ κι εκεί (“Keep Your Hands Off My Girl”, “Misery”, “Victim Of Love”), οι οποίες όμως χάνουν πόντους αν τις ακούσεις πιο προσεκτικά και παρατηρήσεις ότι βασίζονται σε στοιχεία ξεπατικωμένα από τραγούδια άλλων. Το καλύτερο τραγούδι του δίσκου ας πούμε, το “Keep Your Hands Off My Girl”, έχει ένα μεγάλο χρέος στους Gorillaz, ενώ το “Victim Of Love” ξεδιάντροπα βουτάει ένα μελωδικό σημείο από το “Not Gonna Get Us” των T.A.T.U., χωρίς να τους δίνει το οποιοδήποτε credit. Σαν να μην έφτανε αυτό, το Good Morning Revival έχει και κάμποσα τραγούδια απελπιστικά αδιάφορα, που βρίσκουν το group να προσεγγίζει επικίνδυνα τον ψευτο-πανκ ήχο των Blink 182 και των New Found Glory (“Beautiful Place”, “March On”, “Break Apart Her Heart”).
Με αυτά και με αυτά οι Good Charlotte δεν σε πείθουν ότι αξίζει να τους πάρεις στα σοβαρά. Επιβεβαιώνουν αντιθέτως ότι μπορεί να είχαν ένα ανεξάρτητο ξεκίνημα, η επιτυχία όμως τούς πήρε τα μυαλά και τα ραντεβουδάκια του frontman Joel Madden με διάφορες αστραφτερές teen queens κάνανε τόσο την έμπνευση όσο και τη ροκιά τους να ξεθωριάσουν επικίνδυνα. Στο Good Morning Revival η rock ζωή συνεχίζει μεν να υποστηρίζεται, αλλά με καθαρά τεχνικά μέσα, μοιάζοντας με ένα φυτό που μόνο ένα θαύμα θα σώσει.
