Η Kelis είναι πια η κυρία Nas και ο νέος της δίσκος την βρίσκει με πιο κοντά μαλλιά και ένα ιδιαίτερα γυμνασμένο σώμα που μου κόβει την ανάσα.
Μαζί όμως με την εξωτερική αλλαγή υπάρχει και η έλλειψη κομματιών από τους Neptunes που κάνουν αυτό το εγχείρημα λίγο περίεργο ως πρώτη ματιά. Σίγουρα ονόματα όπως Cool & Dre, Bangladesh, Will I Am και Scott Storch θεωρούνται από τους καλύτερους παραγωγούς της αγοράς και αν κάποιος επιθυμεί να χτυπήσει τα clubs της Αμερικής θα πρέπει να προπληρώσει πολλά για ένα κομμάτι τους. Όμως το καλό με τους Νeptunes ήταν ότι τα κομμάτια τους συνδυάζουν dance floor sensibility αλλά και μια home listening απλότητα.
Ο δίσκος δεν είναι κακός, απλά περίμενα κάτι παραπάνω μετά τους τρεις προηγούμενους δίσκους και το μόνο που βρήκα είναι το manual για να χτυπήσουμε την αγορά τον clubs αλλά και κάποια κομμάτια από Raphael Saadiq και Cee Lo (όταν έκανε με Goodie Mob κανείς δεν του έδινε σημασία, τώρα έγινε η καραμέλα αυτών που δεν γνωρίζουν από αυτή την μουσική) που αποτελούν διαμάντια για κάποιον που ψάχνει κάτι διαφορετικό.
Δεν είναι κακό, αλλά δεν είναι αυτό που θα σε κάνει να χαμογελάς καθώς θα περπατάς στον δρόμο με το I Pod σου.
