Ο τύπος έχει το άγγιγμα του Μίδα. Πως να το κάνουμε; Δεν εξηγείται διαφορετικά.
Το ατμοσφαιρικό remix του στο One Year των His Name Is Alive έχει τόσο συναίσθημα μέσα του, που θα πιάσεις τον εαυτό σου να κλαίει ασυνείδητα, βιώνοντας την ομορφιά του. Το Breathe Me της Sia μετατρέπεται σε μια μεθυστική bossa nova και το Carmella της Beth Orton προικίζεται με τον πολυπρισματικό ήχο του Four Tet. Πολύχρωμος, μελωδικός και με τόσο ρυθμό μέσα του, που απορείς πως και δεν έχει εκραγεί ακόμα. Ο ακουστικός Hebden (αυτό πάρτε το όπως θέλετε) παραμένει ένας από τους λίγους καλλιτέχνες των οποίων το ταλέντο είναι τόσο εύκολα αντιληπτό και τόσο ευρέως αναγνωρισμένο.
Ambient, hip hop, indietronica, αυτοσχεδιαστικές jazzy συνθέσεις, με ότι και να καταπιαστεί, καταφέρνει να χρησιμοποιήσει την πρώτη ύλη και να της δώσει νέα μορφή. Και αυτό λέγεται Τέχνη φίλοι μου.
