Η Shara Worden μοιάζει βυθισμένη στο σκοτάδι στο εξώφυλλο του άλμπουμ της, να χαϊδεύει ένα πανέμορφο μαύρο άλογο. Φλερτάρει στα σοβαρά με τις σκοτεινές πτυχές της ψυχής της, αλλά δεν κατοικεί εκεί. Η πραγματική της θέση είναι επάνω, ψηλά, λουσμένη στο φως, ή τουλάχιστον έτσι την φαντάζομαι εγώ. Σου δίνει μια αισιόδοξη αίσθηση η δουλειά της αυτή, με τον ίδιο τρόπο που οι Antony & The Johnsons – που αποτέλεσαν μεγάλη επιρροή στη Worden – αφήνουν μια θετική γεύση στην καρδιά σου, άσχετα αν στην έχουν κάνει κομμάτια εν τω μεταξύ! Την ακούς και στο μυαλό σου / μου έρχεται ο Jeff Buckley και οι μεγαλειώδεις συναισθηματικές κορυφώσεις που σου γεννούν τα τραγούδια του, κι όσο κι αν δεν μπορείς να βάλεις στην ίδια κατηγορία τους My Brightest Diamond με τον μακαρίτη, δεν μπορείς από την άλλη να αρνηθείς ότι κι αυτοί / ή χαρίζουν κάποιες θαυμάσιες, ευεργετικές στιγμές. Το "Dragonfly" για παράδειγμα σε αιχμαλωτίζει όπως κάθε σπουδαία ποπ μελωδία με κλασικίζουσες αναφορές, και υπάρχουν μπόλικες τέτοιες διάσπαρτες μέσα στο δίσκο. Για την ακρίβεια, η κλασική μουσική αναφέρεται ως μέγιστη επιρροή της Worden, όπως και η όπερα, η μουσική δωματίου, το καμπαρέ και η εκκλησιαστική μουσική. Μη φοβάστε όμως, μιλάμε για έναν καθαρά ποπ – ροκ δίσκο (τις πιο «κλασσικές» της στιγμές τις φύλαξε για ένα άλλο άλμπουμ με τίτλο "A Thousand Sharks' Teeth"), και μάλιστα τι δίσκο! Φέρτε στο μυαλό σας την Joan As Police Woman μα και τις έντεχνες τάσεις του Sufjan Stevens (στη μπάντα του οποίου συμμετέχει και στην ετικέτα του οποίου άλλωστε ηχογραφεί) κι έχετε πέσει κατά πολύ μέσα στη θάλασσα των ήχων που απαρτίζουν το "Bring Me The Workhorse".
Shine On You Brightest Diamond : όχι που θα απέφευγα να κάνω το προφανές λογοπαίγνιο…
