Ξεκινώντας από το τέλος αυτού του άλπουμ βρίσκουμε μπροστά μας τη μινιμαλιστική electro-pop διασκευή στο περίφημο “Bizarre Love Triangle” των New Order. Επιστρέφοντας και πάλι στην αρχή, και το “Swallow”, οι South και πάλι ακούγονται σαν New Order, ενώ κάπου προς το μέσο με το “A Place In Displacement” πετυχαίνουν –από τον τίτλο μέχρι και τη φωνή– την καλύτερη δυνατή προσομοίωση του ήχου των New Order.
Κάπου εκεί περίπου βρίσκεται και το μουσικό στίγμα των South σε αυτό το τρίτό τους άλπουμ: Disco-rock α λα 80ς, ατμοσφαιρικό και μελωδικό με έντονες α λα U2 κιθάρες (“You are one”).
Αν και έχει πέσει πολύ δουλειά στο στούντιο από αυτό το Λονδρέζικο τρίο, με τις συνθέσεις τους να είναι πολύ-επίπεδες και με συνεχείς αλλαγές στο τέμπο, το σύνολο αποδεικνύεται τελικά κατώτερο των μερών του και παρά το μακροσκελή και φιλόδοξο τίτλο, η φαντασία και το ταλέντο περιορισμένα στα όρια του προφανούς.
